Well then everyone. I want you to know na this story, I mean some of it happened in real life. You know. ^__^ v
Mainggit kayo! :) Ahahaha. xD
Chosera lang.
Ang mga pangalan, lalo na ang pangalan ko, ay itinago ko sa dahilang ito ay pribado. At ang ibang events, O ang ibang pangyayari dito ay sadyang nabuo gamit ang aking imahinasyon.
So I hope you enjoy reading my one-shot! God Bless You all. And have a great day! :*
-------------------------------
D.I.R.L.Y
"Denise, kain tayo treat ko!" sabi nya na masaya ang mukha at parang walang pinoproblemang broken hearted sya. Eto talagang lalaking to. Napakatibay. Di ko akalaing kakayanin nya pang ngumiti sa kabila ng masamang nangyari sa kanya at sa kanyang babaeng nagugustuhan.
Pano naman kasi, di daw napapansin ng babaeng yun ang nararamdaman nya sa kabila ng lahat. Pero ang katangahan naman nya ay di sya nagkoconfess sa babaeng nagugustuhan nya kasi he thinks that he don't deserve such a wonderful girl daw. Nahihiya daw sya sa sarili nya, dahil sa estado, sa profile, walang wala daw syang ipagmamalaki, kahit nga daw sa school performance na lang daw e. Wala daw syang binatbat. >__<
"Denise, bakit parang natutulala ka dyan? Anong gusto mo at titreat kita. Di ba nga sabi ko sayo. Titreat kita ngayon. Kumain na tayo, Name it, at bibilhin ko." sabi nya nang nakangiti, pero ngiting pilit. Halatang halata sa mukha nya na pinipilit lang nya maging masaya para hindi daw ako maapektuhan. Hay, lalake nga naman taas ng pride e. Di ba ninyo alam na mahirap lunukin ang pride lalo na kung bareta? >__< Shet ang corny ko. Pagbigyan. >__<
"Uyy, Denise, bakit ba natatahimik ka ata dyan?"
"U-uhh ee.. Kasi ano. Uhm. Mukhang sobrang depress ka talaga. Kasi sa nakikita ko parang di na ikaw yung kasama ko ngayon, akalain mo ba namang manlilibre ka? Nagugulat lang talaga ako sa pangyayaring to kasi first time mo atang manlibre. >__< Sa pagkakaalam ko e, kapatid ka ni Cory e. Cory-pot." sabi ko na medyo seryoso ang peg. Syempre naman nakakapagtaka. Alam nyo bang, kaya nyang tiisin ang gutom nya wag lang sya gumastos at sa bahay na lang nila sya kakain para daw may maideposit sya sa bangko.
Actually madaming pera to e. Kuripot nga lang. >__<
"Grabe ka naman Denise. I can afford anything di mo ba alam? Ahahaha. Minsan lang to kaya lubus-lubusin mo na ang panlilibre ko sayo. Kasi bihira lang to di ba? Ahahaha." WOW! Makatawa ang g@g* parang totoo lang dre ahh. Nasasaktan ako sa ginagawa nya kasi sa totoo lang. May lihim akong pagtingin sa kanya. Di ko na kaya yung nakikita ko pa syang nasasaktan dahil lang sa babaeng yun. Hay nako.
"Nakakahiya naman kasi sayo. Para kasing nakakakonsensyang magpalibre sayo. Kasi parang masama sa loob mo. O baka naman nabibigla ka lang talaga kaya nagagawa mo tong bagay na to." sabi ko sa kanya na may tonong pag-aalala. Ibang ibang Jonas kasi ang kasama ko ngayon. Parang hindi sya yung JONAS CORY AQUINO na kilala ko. Parang iba ihip ng hangin. Hay nako. Mag broken hearted man nga naman. Biglang nagbabago kapag sawi.
"Di yan, tara lilibre kita ng paborito mo. Eto na yung bayad ko sa pagiging mabait mo sa akin, habang dapang dapa yung puso ko."
"Parang inaabuso kita kapag nagpalibre ako sayo. Libre mo na lang yang sarili mo. KKB (Kanya Kanyang Bili) na lang tayo."
