2. Bölüm

26 2 2
                                    

Sevgili Ablacığım;

Bu mektubu okuduğunda ben ölmüş  olacağımdır. Neden mi? çünkü seni korumam gerekti hep sen mi koruyacaktın bu sefer ben korudum seni. Abla ! mektubu okuduğunda sakin ağlama tamam mı?  .  Hani unutamadığımız bir günümüz var ya . İkimizin de konuşmaya başlayınca hep konu buraya gelip dururdu ister istemez birbirimize sarılır camdan dışarı bakarak ağlardık. Ben bir hata yapmıştım babam sinirlice odaya gelip kim yaptı bunu deyince  '' ben yaptım '' derdin ya babam seni odaya götürüp döverdi ya bende kapının önüne geçip kulaklarımı kapatıp ağlardım. Annemde çaresiz bir şekilde koltuğa geçip ağlardı elinden bişe gelmezdi.                                                                                                                                                                                                                                                         Annemin de tek düşündü bişe vardı gözlerinden anlardım. İçinden "ben neden bu adamla evlendim"  diye düşünürdü. Annemde bahtsız bir kadındı böyle bişe olacağını nereden bilebilirdi ki. 

      Babam seni odadan atardı her yerin kan içindeydi . Gözün, her geçen gün daha çok morarırdı.  Kaşın ve dudağın patlamış bir şekilde odadan çıkardın. Odaya beraber geçip yaralarını ağlaya ağlaya temizlerdim.  Sabaha kadar ağlardık bazen plan kururduk evden kaçalım diye ama annemizi düşünürdük. Biz kaçsak babam bu sefer anneme vurmaya başlayacaktı. Sen bunu istemezdin hep seni döverdi babam . İşten canı sıkkın olursu sinirini senden çıkarırdı, işler kötü olunca yine sen hep sendin sen annemle benim kahramanımdın . Hep kahraman sen olucan diye bişe  yok bu sefer kahraman ben oldum . Bu sefer ben seni korudum abla !                                                                        

        Abla eğer bu mektubu okuyor isen eski kutu bulup onun içinden alıp okuyorsun demektir. Abla o için de bulduğun tavşanı alıp benim için saklar mısın?   o nu sende hatırlarsın o nu abim bana doğum günüm de almıştı tabi abim evi terk etmeden önce o nu sadece sana emanet edebilirim. Hayatım da sadece sen kalmıştın ama artık bende yokum sen tek başına bu zorlu hayatı atlatacaksın ...  Bitirmeden önce senden bir isteğim var.

      Eğer abimle bir gün karşılaşırsan ona bizi niye bıraktığını  en zor zamanda yanımızda olması gerekirken olmadığını sorar mısın? 

Neyse çok uzattım değil mi? seni boş yere ağlatmayım . O güzel yeşil gözlerin morarmasın zaten yeteri kadar eskiden morardı .  Seni tahmin edemediğin kadar seviyorum 

                                        Seni Çok Seven Kardeşin İpek                                                                      


***

Mektup bittmişti ama ben mektuba bakarak hala ağlıyordum. Kardeşimin dediğini yapıp taşanının alıp eve doğru yol aldım. Eve gidip pandalı  pijamamı giyinip kendi mi yatağın üzerine bıraktım. Hala ağlıyordum şakaklarımdan aşağı göz yaşı süzülüyordu.

Yarın okul vardı ama okula gidecek ne halim ne de mecalim vardı. Ama bi de sınıfta kalıp çile çekmemek için gidecektim. Bütün düşuncelerimi bi kenara koyup Kendimi uykunun kollarına bıraktım.


Canlarım umarım bu bölümü beğenerek okumuşsunuzdur bu bölüme fazlaca yorum ve vote gelirse yeni bölüm daha hızlı gelir sizi seviyorumm💕💕

Neden BenHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin