Bunu yazmadan önce şunu söylemek istiyorum ki hiçbir dost, arkadaş hayattan daha önemli değildir geçen bölümde bahsettiğim gibi belkide bu düşünceleri ailelerimiz böyle yapıyordur Biz hep en iyi dost en iyi ders en iyi hayat isteriz değil mi?İşte tıpkı bir gelinlik gibi tozla dumanla emek emek dikilmiş bir hayat Veya bir aile... işte hayat buydu tamda bu kaçan bir otobüs ve okulun ezik öğrencisi.Yada ailesi baskılı herkes
Evet biliyorum çevrenizde ailesi mükemmel harika hatta olağanüstü kişiler vardır ama o evin kapısının ardında ne olduğunu ne biz nede herhangi biri biliyor.
Biz “en kötü aile"Olarak tanımladığımız ailemizi belki diğer arkadaşlarımız çok mükemmel buluyor.Unutmayın Kusursuz insan ve kusursuz aile yoktur
ister sarayda yaşasın ister yalıda o kapıdan ailesi gelince tedirginlik hisseden, tüyleri ürperen herkes bizim hissettiklerimizi hisseder
Bir okul düşünelim
Okulun en çalışkanı ölen babasına çalışkan olmak için söz verdi
Okulun en pısırığı babasından şiddet görüyor
Okulun en neşelisi babası annesini öldürdü
Okulun en belalısı Aslında belalı değil de yaralarını kapatmak için ellerini sarıyorsa
En sinirlisi ailesinin baskısını gösteriyorsa
“Kimsenin acısı büyük değil çünkü her kapının arkasında bı facia vardır"
