Şiir Taneleri

karanlık

Karanlığın seni benden alması
Korktuğumu bile bile
yürüyorsun,
Önünü göremiyorsun bile
Sağına soluna bakıyorsun
Bir hiç, sana dair hiç her şey
Karanlıkla yüzleştim,
Sana tekrardan sahip olabilmek için
Başkası için yapar mıydım?
Sanmam, ama oldu işte
Sorgulamamak lazım
Çok mu uzaktasın?
Bana bir işaret gönder
Seni unutmam için ne kadar uğraşmam gerek karanlıkla?
Bu senin kalbinin karanlığı
Umut ışığını açıp beni içeri aldın
Ve birden kapattın ışıkları
Anlamadım.
Üşüyorum
Tekrardan güvenim kalmadı kimseye
Şuan sadece bu soğuk yerden çıkmak istiyorum
Eskisi kadar sevecen olamıyacağım belki
Belki sana çok zalim davranacağım
Ama sen bunları yaparken hiç düşünmediysen
Ben de sana davranırken hiç düşünmeyeceğim
Yavaş yavaş bitiyorum
Belki görürsün diye yazıyorum
Saat sabahın beşi
Sendin beni bu saatte çaresiz bırakıp yazdıran
Sendin yıllar sonra birini sevmemi sağlayan
Sen! Sen!
Neyse...
Seni mahşerde gördüğüm gün
Benim için artık ölmüşsün demektir.
Hoşçakal!