sürgün ve ölgün

7 2 0
                                    

yine cümlelerim prangalarda

bir hatrın yaş döktürür buralarda

hangi suskun sokaklardasın

kaç kaldırımda ağladım, nafile, yine aklımdasın


yıldızlar peşpeşe dizilmiş toprağa

aydınlatıyor bedenimdeki yarım kalmışlıkları

kaç tren geçiyor, kaç tünel aydınlık diye haykırıyor

işte böyle arıyorum, hasretinin bıraktıklarını


oysa ne de güzeldi yaşamak

şimdi hayalimle yetinmiyor seni arıyorum

gözümü kapattığımda saçlarını okşamak,

bunlar hayal değil, gerçek olsun istiyorum.


yine de bulunmaz zamanın esiri oldum

sürgün ve ölgün, senin eserin

suskun ve çaresiz içimdeki aşkın azabı oldum

soruyorum şimdi sana, bu özlemimi hakeder miydin?

Şiir TaneleriHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin