Zorluklarla Buluşmak

BÖLÜM 3 TERK ETMEK

Günler aynı hızıyla geçmeye devam ediyordu. Serpil Hanım ve bebeği sağlıklı bir

yaşam sürüyorlardı. Mehmet Bey ise Serpil Hanım'la konuşmamaya devam

ediyordu. Bebek çok sağlıklıydı. Doğmaya ise bir buçuk ay kaldı. Mehmet Bey

hiç bebeği merak bile etmiyordu. Günler hızla gelip geçiyordu. Ara sıra Serpil

Hanım'ı merak edip gelen komşular isteği varmı diye soruyorlardı. Mehmet Bey

hiç ilgilenmiyordu Serpil Hanım'la. Serpil Hanım'ı ayakta tutan tek şey

bebeğiydi. Serpil Hanım doğum zamanını bekliyordu. Bebeğini kucağına almak

onu biran önce sevmek istiyordu. O bir ay çabuk geçti.Bebeğin doğmasına çok

az bir zaman kalmıştı. Mehmet Bey'de bir haller vardı. Ama bir türlü anlaşılmı-

yordu. Artık bebeğin doğma zamanı geldi. Serpil Hanım sancılar içinde

hastaneye komşuları getirdi. Mehmet Bey'in umrunda bile değildi. Kızı

oluyordu. Eşi sancılar içindeyken o evde yatarak televizyon izliyordu. Serpil

Hanım hemen ameliyata alındı. Komşuları heyecanla bekliyordu. Mehmet Bey

evden bir iki kağıt alıp hastaneye gitti. Serpil Hanım'ın çok güzel bir kızı oldu.

Serpil Hanım'ı ve bebeğini odaya aldılar. Serpil Hanım bebeğini emzirdikten

sonra hemşire bebeği küvete koymak için aldı.Mehmet Bey'de tam o sırada

kapıdan içeriye girecekti. Hemşirenin elinde bebeği görünce elindeki kağıtları

çöpe atmayı düşündü. Ama yapması gerektiğinin bu olmasını düşündü ve kapıyı

açıp içeriye girdi. Serpil Hanım bir anda şaşırdı. Mehmet Bey komşularına:

- Siz biraz müsade edermisiniz Serpil ile bir şey konuşacağım. diye komşularını

çıkardı. Mehmet Bey:

-Serpil bunları imzalarmısın? diye sordu. Serpil Hanım:

-Ne bunlar? diyince Mehmet Bey :

-Bunlar ... Sen bebeğimizi doğurduğun için sana bir hediye. diyince Serpil

Hanım biranda sevindi. Hemen kağıdı imzaladı. Ama ne imzaladığını bilmiyor-

du. İmzaladığı şey boşanma kağıdıydı. Mehmet Bey Serpil Hanım'ın alnını son

kez öptü ve ben gelicem dedi. Serpil Hanım aralarının düzeldiğini düşündü.

Mehmet Bey hastaneden çıktı. Doğru eve gitti. Eşyalarını topladı. Masanın

başına bir mektup koydu. Mektubun üzerine ise bir miktar para koydu. Evden

çıktı. Avukatının yanına gitti. Boşanma kağıdını verdi. Ve boşandılar. Serpil

Hanım hastaneden çıktı. Bebeğiyle birlikte eve geldi. ''Mehmet'' diye bağırdı.

Mehmet Bey Serpil Hanım'ı ve bebeğini terk ettmişti. Masanın üzerinde bir

mektup buldu. Mektupta Mehmet Bey :

- Serpil bu bebeği istememiştim. Ama sen bu bebeği doğurdun ben de senden

habersiz bir avukata başvurdum. O da bana boşanıcağımızı söyledi. Ben biraz

masanın üzerine para bıraktım. Bu para bitince kendine bir iş bulursun. Artık

ben yokum kendin evi idare ediceksin... HOŞÇAKAL!!! demişti. Serpil Hanım bu

mektubu okurken gözyaşlarını tutamadı. Neden hastaneye gelmeyip onun

yanında olmadığını şimdi daha iyi anladı. Artık Serpil Hanım bebeğiyle kendi

başına yaşayacaktı.