Zorluklarla Buluşmak

BÖLÜM 1 Mucizeye Üzülmek

İnsanlar yaşamadıkları şeyleri çok kolay sanırlar. Ama Serpil Hanım öyle değildi.

Eşi ile birbirlerini çok seviyorlardı. Serpil Hanım ve Mehmet Bey evlendiler. Bu

iki kişinin aileleri evlendiklerini bilmiyordu. Mehmet Bey ortaokul mezunu

olduğu için bir türlü iş bulamıyordu. Serpil Hanım ise mucize eseri hamileydi.

Mehmet Bey'e daha söylememişti. Serpil Hanım'ın karnı iyice büyümeye

başladı. Mehmet Bey:

-Hanım sen kilo mu aldın? diye Serpil Hanım'a soru sordu.Serpil hanım bir anda

panikledi. Serpil Hanım:

-Ben... dedi ve tıkandı. Mehmet Bey '' Evet sen.'' dedi. Serpil Hanım korkuyla :

-Ben hamileyim. dedi. Mehmet bey şaşırdı ve :

- O bebeği aldırmanı istiyorum. dedi. Serpil Hanım göz yaşlarını tutamadı.

Evden dışarı çıktı. Komşusu Serpil Hanım'ı ağlarken gördü. Komşusu:

- Ne oldu Serpil, neyin var? Serpil Hanım üzgün bir şekilde:

- Eşim bebeğimi aldırmak istedi. Komşusu şaşırarak:

- Mehmet Bey ne dediğinin farkında mı? Neden böyle bir şey istedi? dedi. Serpil

Hanım kararlı bir şekilde:

-Ben bu bebeği doğurucam. Mehmet Bey istesede istemesede. Hep onun

dediklerini yaptım. Artık onu dinlemeyeceğim. diyerek komşusundan onu

dinlediği için teşekkür etti ve evine gitti. Serpil Hanım Mehmet Bey'e:

- Senin emri vakilerinden sıkıldım. Ben bu bebeği doğuracağım. Sen olsanda

olmasanda. Ben bebeğime annelikte yaparım babalıkta.dedi. Mehmet Bey

evden çıkıp kahveye gitti. Serpil Hanım ağlayarak evinin içinde kalakaldı.

Mehmet Bey'in artık onu sevmediğini düşündü.