Midnight Kiss

Kabanata III: ANG BISITA

KABANATA III: ANG BISITA

PAULIT-ULIT na umungol ang babae. Mas lalo naman niyang ibinaon ang mga pangil sa leeg nito. Napaigtad ang babae at nagsimula itong laruin ang magkabilang dibdib nito. The woman was experiencing ecstacy—he could tell. Habang iniinom niya ang dugo nito ay nalalaman niya ang lahat ng nararamdaman nito, iniisip at mga takot. She tasted okay—nothing extra-ordinary and that made him mad. Pinagapang niya ang isang kamay sa katawan nito. He wanted more excitement. Pinaglaro niya ang hintuturo sa pusod nito dahilan para mas lumakas pa ang naging pag-ungol ng babae. Naging malikot ito. Isinakal niya ang isang kamay sa leeg nito para hindi ito masiyadong maging malikot habang ang isang kamay niya ay nagpatuloy pababa sa katawan nito. His hand found the garter of her lingerie—pinaglaro niya ang mga daliri doon. Then in one swift move, his hand went inside her panties.

     "I want you, Gustav. I want you so baaaaaaaaaad...." Habol-hininga ang babae habang sinasabi nito iyon.

     He inserted a finger inside her sex. Pinaglaro niya ang daliri sa loob. He teased her like crazy. He spread her like a flower. Then he inserted another finger and the woman shouted something he didn't fully understand. When he inserted the third finger, the woman reached the zenith. His fingers were wet with her juices.

     "Gustaaaaaaaaaav..."

     Mas ibinaon niya pa ang pangil sa leeg ng babae. Mas naging marahas siya sa pag-inom ng dugo nito. The bitch tasted better while having an orgasm. Hindi niya tinigilan ang babae. Wala siyang sinayang na dugo nito. He drank every ounce of her blood. He ravaged her like a wild animal. Natigil sa pag-ungol nito ang babae. Natigil sa paggalaw. When he was done, he ripped her head off and threw her head somewhere in the room. He let go of her body—he had had enough.

     "That was ugly, Gustav. Kailan ba talagang patayin mo pa ang babaeng 'yon? Puwede mo pa siyang pakinabangan sa ibang araw. you know, like a human blood bank."

     Napatingin siya sa pinanggalingan ng tinig. It was Demitri. The bastard was sitting beside the woman's head.

     "I know you like playing football. Then you can keep that." Itinuro niya ang pugot na ulo.

     "Nah. I think I'll pass. This one's a no. Kung gusto mo, I can teach you how to cleanly decapitate humans. This one's like the work of a beast."

     "Because I am one. I am the beast—the master of the city and I can decapitate whoever, the way I want." Umupo siya sa upuan na nagsisilbing kanyang trono. "Why are you here, Demitri?"

     Sa isang iglap ay nakarating na sa paanan niya si Demitri. Lumuhod ito at nagbaba ng tingin. "I, Demitri, servant of the Great Master Gustav—the King of Strigoi, is here to present the result of my investigation. The prince is here, master. Nikkolo Draculea Tepes—your brother."

     Mabilis pa sa kidlat ang naging kilos niya. Ni wala pang segundo ang lumipas ay nakababa na siya sa kanyang trono at sakal na ng isang kamay niya ang leeg ni Demitri.

     "If you want to live for another hundred years, don't say that bastrad's name in front of your king." Nanlilisik ang mga mata niya.  "Ano ang ginagawa ng tarantadong 'yon sa teritoryo ko? I thought I made it clear to him that I don't want to see his fucking face. Why the fuck he's in this town? Did he want to die so bad?" mas lalong humigpit ang pagkakasakal niya kay Demitri. "Tell me where he is, I want to fucking kill him now."

     "I-isang t-taon na s-siyang n-nandito. M-magaling lang s-siyang magtago. But t-the other day—aaaahhhhhh...." He was strangling Demitiri with all that he had. Hindi siya makapaniwala na naroon sa teritoryo niya si Nikkolo. May sampung taon na rin nang mag-away silang magkapatid na muntik nang mauwi sa patayan. Their parents—especially their dad—sided with his bastard. Umalis siya at napadpad sa lugar na iyon. He had been there for ten years. He became the master of the city. Lahat ng bampira sa lugar na iyon ay nakapailalim sa kanya. Siya ang pinakamakapangyarihang bampira sa lugar na iyon.