Selam öncelikle sıkıldığınızı düsündüğüm icin artık okul çağına getircem umarim bölümü seversiniz
Ve en son yaşları chanın 8 hyunjin,minho,jeongin,changbin 6 felix ise 4 veya 5 ti şimdiki yaşları ise
Chan 14 hyunjinler 12 felix ise 10 yasinda
~~~
"Felix! Buraya gel ve kahvaltını et."
"Anne aç değilim diye kaç kere diyeceğim? Okulda atıştırırım"
"Üzüyorsun beni"
Bunu duyunca içim burkulmuştu resmen
"Anneciğim geç kalacağım lütfen bu günlük beni affet"
"Peki Lee, ama yarın kaçışın yok bunu bil"
Yanağından öpüp çıkmıştım.
Aslında geç kalacağımdan değil yiyesim yoktu.
Jeongin beni bekliyordu.
Koşarak yanına gitmiştim.
"Fazla bekletmedim. Değil mi?"
"Hayır bekletmedin Felix"
Gülümseyip sohbet etmeye devam etmiştik.
"Jeong durgun görünüyorsun, birşeyin yoktur umarım?"
"Birşeyim yok kafana takma sen"
"Pekii ben çözerim ne olduğunu zaten!"
Jeongin gülmüştü.
"Dedektif civciv iş başında desene."
Gülmüştüm.
Okula geldiğimizde jeongin bana bakıp sesli bir şekilde gülmüştü.
"Nasıl buldun okulu?"
"Woaah, cidden göz kamaştırıcı!"
Elimden tutarak biryere götürüyordu.
"Bak bura chan hyungun sınıfı. Burası benim ve changbinin sınıfı, ne kadar güzel değil mi..."
"Sınıf mı? Evet cidden hoş "
"Yani sayılır. Herneyse bura ise Minho ve Hyunjinin sınıfı"
Gözlerim açılmıştı.
"Şimdi sen sınıfını bulabilirsin. Değil mi?"
"Hıhı bulurum ben jeong gösterdiğin için teşekkür ederimm."
El sallayıp kendi sınıfımı aramaya başlamıştım.
"Keşke jeongin'den yardım alsaydım, off"
Herneyse neşemi bozamazdım. Bu yüzden aramaya devam.
Biri yanıma gelmişti.
"Burada ne arıyorsun?"
"Şey sınıfımı bulamıyorum. Acaba yardım edebilirmisiniz?"
Gülmeye başlamışlardı.
Neden gülüyorlardı ki?
Yanına birkaç tane daha erkek gelmişti.
"Tamam küçük bu kadarı yeter. Git ve sınıfını bul burdan sana kimse yardım etmez. Şimdi uza"
"Üzgünüm, rahatsız ettiğim için."
Bu benim ilk günüm olabilir böyle şeyler.
En sonunda bir yere oturup soluklanmıştım.
