"w-wat ga je nu doen?" vraagt Niall. "wees gewoon stil." zeg ik. ik leg me handen in zijn gezicht. en we komen langzamer bij elkaar. ik kijk in de blouwe ogen van niall. en dat haalt me over om er voor te gaan. ik wil dit ik wil met niall. ik sluit me ogen en ik pak niall steviger vast. en hij laat het ook niet ongemerkt. zijn handen zetten grip in mijn heupen. en niet kort daarna voel ik de zachte tedere lippen van niall. dan klapt alles in me, alsof ik af ben van die rot vloek. de tranen lopen over me handen maar ik laat niall niet los. ik wil dit hebben voor altijd. het verlozende gevoel, waar niemand voor kan zorgen behalfe hij. niall horan, de gene waar ik van hou. dan trekt niall zig trug. "gaat het."vraagt hij. "ja, het gaat."zeg ik. "waarom huil je dan."vraagt niall bezorgt. "omdat ik van je hou."zeg ik. en onze lipen vinden elkaar. "ik hou ook van jou." mopelt die tegen me lipen aan. ik pak me vast aan het haar van niall. en ik hoor hem zacht kreunen. en door dat bijt hij op mijn lip. Ik giggel even en niall kust me vool liefde. En ik trek me weer aan zijn haar. En krup helemaal tegen hem aan. Het voelt zo geweldig zo vrij. Het hielarize is dat we allebij iets gebroken hebben dus eigelijk nergens heen kunnen. "he niall kom je nog voor het voetbal op de tveeee...." harry staat in de deur opening, en kijkt ons verbaast aan. Dan voel ik ineens dat ik me heel erg schaam. En spring van niall af. Maar val gelijk op de grond. "liv, gaat het." zegt niall. En harry komt naar me toe rennen. "kom is hier." zegt hij. Niall rolt achteruit zodat harry er bij komt. Harry zet me op bed en ik grijp naar me arm. En ik merk pas dat ik aan het huilen ben als er een bruppel op me arm valt. "he het komt goed liv." zegt niall. Ik probeer me arm te bewegen maar dat lukt niet vanwege de pijn. "is die denk je gekneust." vraagt harry. "ik weet het niet." zeg ik. "knijp is in mijn hand." vraagt harry. Ik pak zijn hand vast en kijp er in. "ik denk dat er allen even wat ijs op moet en dat is alles." zegt hij. We gaan naar de woonkamer. "wow liv je huilt." zegt zayn. "ja ben gevallen op me hand." zeg ik. "niet zo slim he." zegt zayn. "nee klopt." zegt niall voor mij.
We hebben patat en kijken naar het voetbal wat op tv is. Allen ik let er niet zo op. Ik blijf maar denken aan die kus. Mijn aller eerste kus. Maar wat er gebeurde met me was raar zo raar. Ik voelde verdried boosheid angst maar vooral blijheid. dan beginnen de jongens te juigen, en ik schrik me dood. waardoor ik ook begin te gillen. en de jongens beginnen te lagen. "je moest je gezicht zien."zegt harry. ik geef allen een glimlagje en zeg voorderest niks. "eh liv is er iets."vraagt niall. "nee hoezo?" vraag ik. "je bent stil."zegt zayn. "mag dat niet dan." vraag ik. "oh ja wel hoor allen we zijn het niet gewent van jou, normaal zou je dan reageeren. 'nou jou gezicht ziet er pas raar uit." zegt niall en het gene wat ik zou zeggen doet die met een hoog stemedje. "he zo praat ik niet." zeg ik. "nee ik denk iets lager."zegt niall. ik geef hem een stomp. "auw, dat doet zeer." zegt niall. "je bent een man geen meisje van 5." zeg ik. "nou en het deet zeer." zegt niall. "ahh heeft nially pijn." zeg ik. "oke stop maar met dit gedoe we willen de wedstijrd kijken. "kom niall we gaan dan wel."zeg ik. "zijn jullie een stel ofzo. " vraagt zayn. "nou zullen we het houden op een meschien met een afwijking ja."zeg ik. "zeg hoezo weeten wij hier niks van."vraagt harry. "nou omdat je me lied schriken en ik vind dat je het dan niet hoeft te weeten. " zeg ik. "oke ga maar wij gaan veder kijken."zegt harry.
3 weken later.
we zitten in het ziekehuis voor niall. er is gelukkig niks aan de hand allen het gips van niall zijn been mag er af. en van die straf zijn we ook al af, die is uiteindelijk naar louis en kim opgeschofen. daar ben ik nu wel blij mee. "niall horan, u kan komen." zegt een zuster. we lopen, ja lopen mijn voet was al goed genezen dat we bijden op kruken konden. ik heb nog wel wat ondersteuning nodig vandaar de kreuken. "ik ben zo blij voor je dat je je gips af mag."zeg ik. "ja echt he"zegt niall. ik geef hem nog snel een kusje op zijn wang voordat we de kamer in gaan. "oke een ding van tevoren denk maar niet dat je gelijk kan lopen." zegt het blonde meisje die ons roepte. ze haalt een sordvan zaag. En legt hem op de tavel. Dan komt er een man binnen gelukkig. "hallo meneer horan. Ik ben de gypsmeester (A/N dat heet echt zo!) en ik ga je gips er van af halen." zegt hij. Niall die gaat op een bed liggen en we wacht rustig af. "het is niet zo erg als het lijkt hoor. Deze zaag is zo gemaakt dat je huid niet open gaat." zegt hij. Ik pak nialls hand vast wat heelemaal bezweeten is. Ik kijk hem aan maar zijn ogen zijn gericht op het monsterlijke wappen wat zometeen in zijn gyps gaat. "he het komt goed." zeg ik. "dat komt het zeker, het is nog geen een keer bij mij mis gegaan." zegt hij. Hij pakt de zaag en zet hem aan. Het is een zord sirkel zaag maar dan blijkbaar voor gyps. Als het ding op het gyps word gezet en begint te zagen merk je dat niall het niet heel erg vijn vind. Ik draai met me duim rondjes over zijn hand. En dan is het al weer voor bij en je voelt niall ontspannen. "hoe ben je eigelijk er aan gekomen." vraagt de dokter. "een trap er tegen aan gehad." zegt niall. "oke, ik denk dat die wel goed geheelt is na deze tijd, maar voor de zekerheid wil ik wel nog foto's maken. Blijf hier maar wachten dan haal ik mijn colega." zegt hij. "lendie was het tog." vraagy hij. "ehh nee liv." zeg ik. "wil je anders me lopen voor wat drinken." zegt hij. "wil jij ook wat." vraag ik aan niall. "je doe maar wat water." zegt niall. Ik sta op en loop mee met de dokter. (lees a/n hier onder even!!!!!!)
Omy ze hebben gewoon gezoend. Niall en liv het is oficeel. Oke nu nog een ship name weet iemand een leuke??
Maar oke ik heb ook nog de 3000 lezers behaalt. En ik vind dat jullie meer moeten voten en reageeren. Nee jo ik maak maar een grapje. Ik ben echt zo blij met jullie echt waar.
Maar ik heb nog wel een vraagje meschien heel laat maar ja. Moet ik zayn in het verhaal houden. Ik vind het niet erg hij speelt niet echt zoon belangrijke rol maar oke laat het maar weeten.X
JE LEEST
A heartless roommate
FanfictionLiv is van jongs af aan haar gevoelens kwijt geraakt door een auto ongeluk. Ze is een harteloos mens en zegt bijna niks. Mensen vinden haar raar er uit zien en ze is voor hun een vreemd wezen, lijkt het wel. Dat is dus een rede om te pesten. Maar wa...