A heartless roommate

26 *We fond her*

Pov liv.

"Nee geen idee wie dat is." Hoor ik iemand zeggen. En dan sluit de deur. Ik had kunnen schreeuwen maar dan was mijn leven niet zeker. "Waar waren we." Zegt ik. Ze duwt me waardoor me armen nog zwaarder worden. Dan pakt ze weer haar mes. "wil je nog iets zeggen voordat je leven weg is." Zegt kim. Ze rukt het doekje van me mond. "Zeg.. Niall dat ik van hem hou." ze ik met moeite. "Geen probleem, maar ik denk dat dat te veel moeite is." Zegt ze. Dan gaat de ze met het mes over me buik. En bij me zij steekt ze hem er in. Ik gil het uit van de pijn "hou je mond je meisje." en ze steekt hem er nog veder in. Dit was het dan. Ik voel langzaam het bloed uit me druipen. Net zoals mijn leven. Ik hoor Kim nog lagen. Ze is nu vast blij dat ik dood ga. "Laat dat wapen vallen!" Roept iemand. Waardoor ik een piep in me oren krijg. Het laatste wat ik hoor is dat het mes op de grond valt. En dan word alles zwart.

Pov Pim

Ik loop naar buiten. Ik kan dit niet meer aan horen. Ik ren de agent achter na die net bij onze deur stond. "Meneer meneer wacht even." Zeg ik. "Wat is er." Vraagt hij. "Hij heeft gelogen, de jonge voor de deur. Er zit wel iemand in dat huis." Zeg ik. "Meen je dat." zegt hij. "Ja ze zit in de kelder, nee hangt." zeg ik. De man rent terug naar het huis. En trapt de deur in. De jongen is al gevlucht via de achter deur. Een krijsende gil gaat door het huis. Liv. De agent spreekt wat in zijn microfoon. ik versta er niks van want het is te zacht. En een andere taal.

Ik zit buiten de agent heeft net kim in de auto gedaan. "Bedankt dat je het zij van het meisje." Zegt hij nog. De ambulance die al gearriveerd, de mensen zijn met liv bezig. Als ze het huis uit word gereden krijg ik een brok ik me kil. Heb ik hier aan me geholpen. "We hebben een vraagje. Ken jij dit meisje." ik knik. "Oke dan mag je met haar." zegt een vrouw. Ik stap bij haar achter in en zie liv ligen op de brancard. "is ze dood?" Vraag ok. "Nee maar als we er niet snel zijn kan het wel gebeuren." Zegt ze.

Pov Niall.

Het blijft in me hoofd hangen. Het slechte ze ligt in een zeer diepe coma. Ik laat me vallen op me bed. Ik kan niet naar haar toe omdat ze on Nederland is. Je bent ook zo dom om haar allen te laten. Ik pak me kussen en gooi hem ergen in de kamer. Er klettert glas op de grond. En als ik kijk zie ik dat de foto van mij en liv is gevallen. Ik word allemaal bozer op me zelf en schop en trek en duw alles kapot. Het maakt niks meer uit. Het heeft geen zin. Liv is weg en ze komt nooit meer terug. "Niall." ik draai me om en zie een van Kim haar vriendinnen staan. "Wat moet jij hier. Moet jij liv niet vermoorden." zeg ik. "In tegen deel ze is de gene die liv gered heeft." zegt een agent. "Je mag naar liv toe." Zegt ze. "Meen je die?" Vraag ik. "Ja ik meen die." Zegt ze.

Daar sta ik dan in Nederland voor een ziekenhuis. En liv ligt gewoon in dit gebouw. Ik loop naar de balie. "Wat kan ik doen voor je?" Vraagt ze. "Waar licht liv." vraag ik. "Achternaam." zegt "crei." zeg ik. "Oh schat gekondoleerd." zegt ze. "Wat is ze dood." vraag ik. "Ja dat staat hier in het document, liv crei overleden." zeg ze. "Het is van crei." zeg ik. "Oh sorry dan zij ligt op kamer 23,05." zegt ze. "Dat is de tweede verdieping derde gang kamer 5." zegt ze. "dankje." Zeg ik. Ik loop naar de lift toe. Man wat schrok ik net van die fout. Ik sta helemaal te trillen. "Hallo jonge heer." zegt een oude vrouw. "oh hallo." zeg ik terwel ik wacht op de lift die langzaam komt. "Waarom is zoon jonge jongen in het ziekenhuis." Vraagt ze. "Nou mijn vriendin is zeg maar gemarteld door een ander meisje." zeg ik. "Och jongen het lijkt net een romantiese film met een slecht einde." Zegt ze. Als de lift open gaat word er eerst iemand uit gereden op een bed. Maar gezicht is verschroeit. blehh wat haat ik het zieken huis. dan lopen we de lift in. Het oude vrouwtje draait om met haar rollator. "Naar welke verdieping moet u." vraag ik. "Naar 4, dat zulke beleefde jongens nog bestaan. Je vriendin heeft wel mazzel met zoon vent." Zegt ze. "Dank u," zeg ik. Ik klik op het knopje en de deuren sluiten."waarom bent u hier." vraag ik. "Ik kom hier iedere dag. Mijn man ligt hier, en hij heeft het zwaar net als jou vriendin." zegt ze. "Wat heeft die dan." vraag ik. "Nou allemaal kwaaltjes. Maar dat heb je als je ouder word." zegt ze. Dan stopt de lift en de vrouw loopt er uit. "Het was fijn om je te ontmoeten jonge heer." zegt ze en loopt dan weg. Ik druk op het knopje van de tweede etage. gelukkig zijn er nog mensen op de wereld die aardig zijn. Bij het denken aan Kim wat ze liv heeft aan gedaan maakt me boos. Ik ram op de lift deur en er komt een deuk in. "Shit." zegt ik. Dan gaan de deuren open. En ik loop met een rood hoofd er uit.

Ik zit naast het bed van liv. Ze ligt er stil bij. Ik ga over haar wonden op haar arm. Haar pols is helemaal paars en er zitten rassen op. Er loopt een traan over me wang. Ik had beter moeten opletten. Na die ene traan komen er meer. Ik ga met me hoofd in me armen en lig nu met me hoofd op het bed te huilen. Dan voel ik haar arm bewegen. Ik kijk op. haar ogen gaan langzaam open. "hey," komt er schor uit haar kil. Maar wat ben ik blij om dat te horen. Ze is wakker en ze leeft nog. Ik buig voorover en kus haar allen ze doet niks terug....

Lees a/n dankje alvast als je het doet.

Omg liv leeft nog. Ze leeft nog. Best logies want als liv dood zou gaan zou het boek stoppen. En dat willen jullie tog niet.

En nog een leuk weetje het is feest want mijn Wattpad bestaat sinds deze maandag 1 jaar lang. Hoe vet is dat,

en wat vinden jullie ook van me cover??

Oke nu wat altijd is
Comment.
Boek: als je het omatje lief vond. En vind dat ze nog een keer mag langs komen.
Schrijver: als liv Niall moet terug moet kussen.
Cover: als je vind dat zij allen een taak straf moet krijgen (want geef toe ze heeft liv haar leven gered.)
Bladzijde: als je de cover vet vind geworden ❤️

Bedankt voor het lezen van me boek. En als je nog tips hebt altijd welkom. Xxx jet Horan. I love you all.