A heartless roommate

Intro

Liv is van jongs af aan haar gevoelens kwijt geraakt door een auto ongeluk. Ze is een harteloos mens en zegt bij niks. Mensen vinden haar raar er uit zien en ze is voor hun een vreemd wezen, lijkt het wel. Dat is dus een rede om te pesten. Maar wat als haar ouders haar over plaatsen op een andere school,omdat ze op de oude school word gepest. En gaat naar een school naar een school waar je kan blijven slapen als je ver weg woont en ze komt dan ook in een kamer met 3 andere jongens omdat er wat fout was gegaan. Hoe zullen die jongens reageren op liv. En wat als het pesten daar ook weer kan gebeuren.

Alle rechten naar mij

------------------------------------------------------

Zoals jullie al daar boven hebben gelezen ik ben liv. Ik word op dit moment veel gepest, maar het boeit me niet veel. Behalve wanneer ik dans op die meneer voel ik me gevoelens. Ik weet niet waarom maar alles komt op dat moment los. En dan voel ik wat er die dag gebeurt is. En als de muziek stopt en mijn ligaam, dan stopt het gevoel. Ik begrijp niet wat er gebeurt is als ik klaar ben. Mijn ouders praten heel de avond al over mij. Mijn broers zeggen dat ze het over mij hebben. Maar dat boeit me niks, ik ben me spullen aan het paken voor te dansen. Ik doe me kast open met eigelijk allen maar wite grijze en zwarte kleding. Ik pak een zwarte panty een zwart topje en nog van die pols handschoenen waar je vingers en je duim afzonderlijk zitten maar tog is het open. "Liv wil je even komen." Roept me vader. Ik heb daar nu geen zin in ik wil dansen. Ik loop de trap af en ik nog even een jas die ik op de trap had gegooid toen ik uit school kwam. Ik loop naar de keuken waar me ouders zitten. "He liv ik en je moeder hebben over je school gehad, je word denk overgeplaatst door het... Pesten." WoW bom recht in je face. "Pap ik ga je kan me bellen als ik trug moet komen, ik ga dansen." En ik loop de deur uit richting de dans zaal. Het is maar een paar straaten lopen dus kan er zo heen.

Onder weg kom ik nog een paar mensen uit me klas tegen. "Oh daar heb je het spook besje weer." Zegt de bad boy van het klupje. "Oh wat heb je in die mooie tas van je." Zegt een meisje. Ik weet al die namen niet want ze hebben die nooit gezecht en intreseer me er niet in. Ik loop stug door. "oh troletje wil er vandoor." zegt de bad boy. En trekt dan aan me tas. "had je niet moeten doen." ik draai me om en schop recht in zijn kruis. En loop dan door en het stegje in. "oh dacht spokie dat ze van ons af was." zegt iemand. Ik draai me om en voel gelijk een klap in me gezicht. "oehh." zegt de rest. Ik val met een klap op de grond. Mijn vader heef me een keer op fre runnen gezet om te kunnen vlugten voor pesters. Ben er al snel weer mee gestopt maar kan nog wel wat. Ik sta op en ren weg als ze niet kijken. Ik spring over een hekje en hoor ze er al achter me aan komen. Ik zie de zaal al allen het is mega druk op de weg. Allen ren zo door. Niks raakt me, handig geen gevoelens om bang te zijn. "we paken je wel." zegen ze en ze lopen trug. Ik loop de zaal in en ga naar een dans ruimte. "he liv kom je weer dansen." zegt de baas. "wat denk je zelf, waarom ben ik hier dan." zeg ik. En loop de trap op. "suc6." zegt hij nog. En ik loop de zaal in. Ik stop mijn mobiel in aansluiting en zet muziek aan. Als ik me omgekleed heb laat ik het over aan me ligaam. Ik voel angst en verdriet en vrolijk hied. Wat is dit vijn om me gevoelens te voelen.

----------------------------------------

Dit is het eerste hoofdstuk van het boek. Ik hoop dat jullie het leuk vinden. En veder gaan lezen.

XJet