ႏြယ္ : လႊာေရ ထထ
တိမ္လႊာ : ဟမ္ ဘာလို႔လဲတီႏြယ္
ႏြယ္ : လမ္းထေလ်ွာက္ရေအာင္ေလ
တိမ္လႊာ : ဟမ္မိုးေတာင္မလင္းေသးဘူးေလၿပီးေတာ့ေအးတယ္တီႏြယ္ရဲ့မထခ်င္ဘူး
ႏြယ္ : မနက္၄နာရီထိုးၿပီထေတာ့လမ္းေလ်ွာက္မယ္အာ့မွေသြးေနြးသြားေအာင္
လုပ္ထားႏွင့္ေနာ္အေပၚထပ္သြားဝတ္အံုးမယ္
တိမ္လႊာ : အားးးးအပ်ိဳႀကီးေတြတကယ္ႏိွပ္စက္တာဘဲအိပ္ခ်င္ေသးတာကို
ႏြယိ : ဘာေျပာလိုက္တာ
တိမ္လႊာ : ထၿပီလို႔ ထၿပီေျပာတာပါ
ႏြယ္ : လႊာေရၿပီးၿပီလား
တိမ္လႊာ : ဟုတ္........အားးးးေအးလိုက္တာအရိုးထဲထိစိမ့္ေနတာဘဲေတာ္ၿပီျပန္အိပ္မယ္
အားးးးးးးေသၿပီနာတယ္
ႏြယ္ : ဘာကိုျပန္အိပ္မယ္လဲလာခဲ့အဲ့လိုအပ်င္းႀကီးေနရင္ျမန္ျမန္အိုမယ္လာခဲ့
တိမ္လႊာ : အားးးလာမယ္နားရြက္ကိုလႊတ္ေပးပါနာတယ္လို႔တီႏြယ္ကလည္းဟင့္ေပမမွီတဲ့အရပ္နဲ႔အတင္းဆဲြေနတယ္
ႏြယ္ : ဘာ.....
တိမ္လႊာ : ဟီးတီႏြယ္ကအက်ီထဲျမဳပ္ေနတာခေလးနဲ႔တူတယိလို႔ေျပာတာပါ
ႏြယိ : တို႔က၄၀ေက်ာ္ေနၿပီမင္းတို႔လိုကေလးေသးေသးေလးမဟုတ္ပါဘူး
တိမ္လႊာ : ဘဝက၄၀ေက်ာ္မွစတာတဲ့တီႏြယ္ရဲ့ၿပီးေတာ့တီႏြယ္ကဒီေလာက္အေကာင္ေသးတာဘသူက၄၀ေက်ာ္ထင္မွာလဲ
ႏြယ္ : စကားေျပာရင္းေျပးမယ္ဆိုရင္မင္းပိုေမာလိမ့္မယ္
တိမ္လႊာ : အားးးတီႏြယ္ေစာင့္ပါအံုး...ဒါက၄၀ေက်ာ္ဆိုတာေသခ်ာလို႔လားေမာလိုက္တာေသေတာ့မယ္
ႏြယ္ : ကဲဘလိုလဲေအးေသးလား
တိမ္လႊာ : ေအးဖို႔မေျပာနဲ႔ခၽြေးေတာင္ပ်ံေနၿပီေမာလိုက္တာဟူးးးး
