ˢᵖᵃʳᵏ

1

Gece 4 sularında gözümü açtığmda nefes alamıyordum.
Hemen yatağımdan kalktığımda ciğerime dolan koku ile sersemledim gözlerime inen sis,yangını fark etmemi sağlamıştı.

Ne yapacagımı bilemedim. bağıracaktım ama sesim çıkmıyordu... Koşmaya calıştım ama dengemi sağlayamıyordum. sonra gözümü açtığımda hastanede uyandığımı hatırlıyorum..
.
.
.
.
.
Yeni okulumda bahçede beste ile sohbet ediyordum. Beste benim çocukluk arkadaşım. 7 yaşından beri hiç ayrılmadık. Ayrılırsak ne olcağını tahmin bile edemiyorum. Gerçekten tek ve gerçek dostum...

Sınıfa çıktık ve oturduk. Sınıf cok gürültülüydü, herkes birbirine yavşama peşindeydi. Hoca sınıfa sinirli bir şekilde girip masaya vurdu. Herkes bir anda sessizleşti. Ortam gerildi. Hoca ile göz göze geldik ve uzun süre öyle kaldık.
Yabancı hissediyordum. Öylece kafamı öne eğip daldım.

Dersin yarısına geldik. Biri kapıyı tık tıkladı...
içeriye giren kişiye bakmak için kafamı defterden kaldırdım. O an sanki rüyadaymışım, uyandıktan sonra hersey biticek gibi hissetmiştim. Ama öyle olmadığını anladığımda yutkundum...
O Aras'tı.
Eski sevgilim..
Hayal görmüyordum, Keşke hayal olsaydı. Uh..
Eski halinden eser kalmamış.

Hocadan özür dileyip banun'un yanına oturdu ve kızın yanağına öpücük kondurdu. Ne olduğunu anlayamamıştım. İçimde bir boşluk oluşmuştu...

Aras ile taşındıkları için ayrılmıştık. Burada karşılaşacağımız aklımın ucuna bile gelmezdi.
Ders devam ederken çantasına elini uzatırken kafasını çevirdi ve o an göz göze geldik. Yüzünde ki şaşkınlığı görebiliyordum. Gözleri büyüdü, Öylece bana baka kaldı. Ben de ona.

Beni gördüğüne sevinmiş miydi? Hiç sanmam.

Ders boyunca gözlerim onu izlesede onun bakışları yanındaki kızdan ayrılmamış'tı. Tabi birbirimizi süzdüğümüz bir kaç saniyelik banu'nun böldüğü bakışmamızı saymazsak.
Ders zili çaldığı an koşar adımlarla bahçeye çıktım. Banka oturdum. Olanları düşünürken tenime değen soğuk elle irkildim. Tanımadığım bir çocuk yanıma oturdu. Çocuğa anlamsız bakışlar attım. Bana doğru eğildi.
"Neyin var? kötü görünüyorsun?" dedi.
Daha tanımadığım insana neden anlatayım ki?
"birşeyim yok. Biraz yorgunum." dedim.
Çocuk hiç inanmamış gibi bir bakış attı. Bi kaç saniye sonra elini bana doğru uzattı.
"Ben Buğra" dedi. 
Değişik hissettim. "Asena ben." dedim.
Eli havada kaldı. Sonra kafasını sallayıp elini cebine soktu.
"Biliyorum zaten." dedi ve hafif sırıttı.
Anlam veremez bir bakış attığımda açıklamaya başladı.
"Aras'ı biliyorsun. Biz onla eskiden çok yakındık. Bana hep seni anlatıyordu. Fotoğrafların, verdiğin hediyeler, Hepsi onda duruyordu. Fakat Banu gelene kadar." Şaşırmıştım. Ama aklım sadece Banu'ya gitti.
"Banu? Aralarında ne var?"
"Onlar, 4 aydır birlikteler. Banu okula geldikten 1 hafta sonra çıkmaya başladılar. Herkes şaşırdı."
Yeni sevgilisi olmuş. Değişik hissettim.
"Eskiden yakındık dedin. Peki şimdi?"
Kafasını çevirdi ve derin nefes aldı.
"Yanlış kişilere güvendi diyelim. Aramızda çok büyük kavgalar oldu."
Kafamı çevirdim ve gözüm cama gitti. Camda Aras öfke dolu bakışlarla bizi izliyordu. Bir kaç saniyelik bakıştıktan sonra camdan kayboldu. Buğra benim baktığım yere doğru baktı.
"Ne oldu?"
"bir şey yok. dedim. Zil çaldı. Ayağı kalktım ve yürümeye başladım. Arkamdan geldi ve "Sonra görüşürüz, memnun oldum." diyip sırıtarak ilerledi. Sınıfa doğru yürürken Buğra'nın dediklerini düşünüyordum. Kordidorun ortasındayken biri kolumdan tutup odaya çekti. Bu Aras'tı. Kendimi toparlayıp Sinirli bir şekilde " Ne yapıyorsun ya?" derken eli ile ağzımı kapadı. "Sessiz ol."
dedi.
" Sessiz ol " dedi.