TUTSAK

HASTALIK

Arkadaşlar yukarıdaki fotoğraf doğu ve almina çok tatlı değillermii

Medya:almina

Kapıyı açtığımda gördüğüm kişiyle şoka girdim yüzüne hasret kaldığım annem gelmişti o an herşey Bi anlığına  yok oldu tek biz,bizim kalplerimiz hala oradaydı sarıldım. Ama öyle Bi sarıldımki bütün yanlız kaldığım günlerin acısını çıkarıyormuş gibi sarıldım.

" annemmm canımm çok özledim seni " dedim gözyaşlarımla gerçekten ne kadar özlediğimi o zaman anladım annem " kızım herşeyim nasılda özlemişim seni annemm" dedi ikimizde ağlıyoduk ama garip olan birşey vardı doğu anneme neden sırıtıyodu.

Doğu " evet kızlar aranıza girip duygusal anınızı bozuyorum ama, almina annende burdayken sana bisey söylemek istiyorum eğer iznin varsa" dediğinde ne söyliceğini çok merak etmiştim "tabiki söyleyebilirsin"

"Bak almina ben neredeyse 5 yıldır seninleyim ne kadar senin yanında olamasamda hep seninleydim kalplerimiz hep birlikteydi ve ben artık daha fazla dayanamicam bak benim ailem yok, öldü ama sen hep benim ailemdin ben seninle büyüdüm resmen sende anlatılamayacak kadar güçlü Bi bağ var ve bu bağ bizi birbirimize bağlıyo ben sana çok aşık oldum, insanın başına ne geleceği belli olmuyo bunun birsürü örneğini gördük, güzel kadın benimle evlenirmisin benimle Bi ömür geçirirmisin" bunları söylerken gözlerimi onun gözlerinden alamıyodum annem bu sırada ağlayarak bize bakıyordu.

Bi süre öylece bekledim doğuya şaka yapıcaktım " Hayır doğu ben seni sevmiyorum " doğu kırılmış Bi şekilde bana bakıyordu umudu kestiği sırada " ya delimisin sana hayır diceğimi nasıl düşünürsün tabiki evetttt " o anda umutla bana sarıldı Bende ona yüzüğü parmağıma taktı.

Medya:doğu

Yüzüğü parmağına takarken Bi anda üzerime yığıldı ben ne olduğunu anlamadım " almina... almina iyimisinn" bunları söylerken bilinci tam kapandı annesininde mutfaktan geldiğini gördüm içmek için biseyler getirmişti, alminayı o halde görünce elindekiler yere düştü.

Ben hemen alminayı kucağıma aldım ve arabaya bindirdim " tamam canım yetiştiricem seni bekle " o sırada gül teyze alminanın annesi arabaya bindi ve ağlayarak " doğu oğlum hızlı ol nolur neden böyle olduu" benim onu sakinleştirmem gerekiyordu " bak teyzecim bişey olmamıştır lütfen endişelenme ben hızlıca gidicem 2 dakikaya oradayız tamammı sen sakin ol".

Ben hızlıca arabayı sürerken Bi yandada alminaya bakıyordum Bende annemden kalma kaybetme korkusu vardı eğer alminaya bisey olursa ben ölürdüm ama gül teyzeye bişey belli edipte onuda telaşlandırmamalıydım.

Hastaneye gelmiştik hemen alminayı kucağıma alıp bağırmaya başladım " sedye lütfen hızlı olun" onlar alminayı sedyeye yatırırlarken sanki alminada annemi gördüm onuda böyle sedyeye yatırmışlardı Of doğu saçmalama ona bisey olmicak ellerimi saçlarıma geçirip banka oturdum ve sadece düşünmeye başladım.

Aradan neredeyse 1 buçuk saat geçmişti ama hala haber yoktu hızlıca kosmaya basladım "bakarmısınız buraya almina güneş adında biri geldi kendisi karım odası nerede acaba " dedim " 120 nolu odada beyefendi " ben yine koşmaya başladım odaya geldiğimde bembeyaz Bi yüzle karşılaştım " gül teyze noldu betin benzin atmış alminaya bisey olmadı degılmi "dedim korkuyla " yok oğlum olmadı ama kimse bana bisey söylemedi doktor başka yakını varmı onu sordu bende senin adını verdim seni odasına bekliyo durumu hakkında bilgi vericekmiş " ben hızla doktorun odasına gittim kapıyı çalıp açtım.

" meraba doktor bey beni çağırmışsınız önemli bişey mi var" dedim içimdeki bitmeyen korku soluksuz devam ediyordu.

" bak doğu bu söyliceklerim karşısında ne tepki vereceğini bilmiyorum ama telaşlanma, almina hasta beyninde 3 cm büyüklüğünde tümör var henüz Bi tepki alamadık yani bunun için fazla uğraş gerekicek ameliyat olması lazım yoksa bu hikayenin sonu ölüm ile bitebilir" bunları söylerken ben sadece Bi noktaya odaklanmıstım ve sadece alminayı düsünüyodum.

" doğu iyimisin " bana söylediği sözlerle kafamı ona çevirdim ve konusmaya basladım " a-almina ö-ölücekmi doktor bisey yap bak nolur ben onsuz yaşayamam ailemi kaybettim onuda kaybedemem nolur bişey yap" dediklerim kafamın içinde yankılanıyodu peki ben bunları alminaya nasıl söylicektim.

" doğu ilk önce kendine gelmen gerekiyo bak bana bak ağlama sadece beni dinle alminayı iyileştiricem merak etme sana sözüm olsun tamam mı eger kurtaramassam istifa ediyorum sana yemin ederim ciddiyim" ben hala aglıyodum alminayı kaybedemem ben onsuz asla yaşayamam hem ben, daha yeni yüzüğünü taktım daha birbirimizi sevme fırsatı bulamadıkki olamaz.

Alminanın odasına çıktım o güzel yüzüne son kez bakma ihtimali bile olamazdı " ah canım benim, ah alminam, güzel kadınım ben sensiz yaşayamam ben sensiz ölürüm  seviyorum seni kızım çok seviyorum"bunları söylerken ona sarılmıştım kıpraştığını farkedince hemen gözyaşlarımı sildim.

Yavaş yavaş gözlerini açtı ve bana baktı sadece bana baktı konuşmadı, konuş be kızım sesine hasret bırakma beni " d-doğu sen ağlıyomusun " dediğinde söylediklerimi insallah duymamıştır diye dua ediyodum " y-yok bisey yok valla yok ne olucakki ne olabilirki bişey olmasımı lazım hem niye lafa tutuyosun kızım ya, almina... Ben sensiz yapamam, yaşayamam, dayanamam ya bidaha yapma böyle şeyler"

" doğu bişeymi oldu neden böyle yapıyosun benide üzüyorsun böyle yaptıkça" dedi güzel gözlüm " ne bisey demedim üzülme sen aşkım benim yorma kendini hadi uyu" bişey sormadı
Herhangi bişey, sadece kapattı o güzel gözlerini...