"Öyle işte..Abim böyle dedi."
"Yani bir sevgilin olduğunu biliyor ama ben olduğumu bilmiyor."
dedi Miha.
Tamay,olumlu anlamda başını salladı.
"Evet,sadece Sevgi'ye tanıyıp tanımadığını bir de güvenip güvenmediğini sordu.O da sana kefil olunca sesini çıkarmadı"
"İyi iyi."
dedi Miha,gülümseyerek.
Tamay,başını Miha'nın omzuna yaslarken yeni traş olmuş yanaklarını okşuyordu.
Miha,hala traş losyonu kokuyordu.
Tamay,kokuyu içine çekti.
"Çok mu güzel kokuyorum?"
diye sordu Miha.
Tamay, gülümsedi ve olumlu anlamda başını salladı.
"Çoook."
Miha,bir kolunu Tamay'ın omuzuna attı ve daha mümkünmüş gibi kendine çekti.
Burnunu saçlarına gömdü uzun uzun kokusunu çekti.
Ardından saçlarına ufak ufak öpücükler bıraktı..
"Huzurum."
dedi sessizce Miha.
Tamay,güldü.
Çünkü o da huzurluydu.
Ve bu huzurun bozulmasından çok korkuyordu.
Kafasını kaldırarak Miha'nın gözlerine baktı.
Miha,ona gülümsedi.
Tamay'ın elleri Miha'nın yanaklarına gitti.
Baş parmaklarıyla Miha'nın yanaklarını okşadı.
Miha,huzurla gözlerini kapattı.
Tamay,gülümsedi.
Tamay,dudaklarını Miha'nın dudaklarına yaklaştırdı.
Ardından gözlerini kapattı ve dudaklarını dudaklarına bastırdı.
Miha,karşılık veriyordu..
Galiba ikisi de sonunda huzur denen kelimenin anlamını birbirlerinde bulmuşlardı..
