"Evet bebeğim,çok güzelsin.Git artık."
Tamay,kendinde giyecek bişey bulamayınca Sevgi'nin yanına gelip onun bütün dolabını alt üst etmişti.
Ama sonunda giyecek bişey bulmuştu.
"Çok spor olmadı mı?"
diye sordu Tamay,aynaya bakarken.
"Sadece kahve içmeye gidiyorsunuz,tam ideal giyindin.Ya burda tecrübe konuşuyor,dinle lütfen."dedi Sevgi,gülerek.
"Eminsin değil mi?"
diye sordu Tamay.
"Tamay'ım,defol artık."
dedi Sevgi.
"Tamam,kızma gidiyorum."
diyen Tamay,kapıya yöneldi.
"Dikkat et."
dedi Sevgi,gülümseyerek.
"Asıl sen dikkat et,sakın yüksek yerlere çıkıp bişey alayım deme."dedi Tamay.
"Hı hı,tamam."
dedi Sevgi.
"Sevgi!"
dedi Tamay.
"Oof Tamay,tamam.Zaten Altay,dikti başıma üçünüzü.Bir sen,bir Ceyda,bir de Nursima.Yettiniz ayol.9 ayı biz böyle hayatta geçiremeyiz."
dedi Sevgi.
"Geçiririz yavrum,geçiririz.Hem,Altay sadece deplasmana gittiğinde biz yanında olacağız..Neyse ben çıkıyorum,diğerleri birazdan gelir.Görüşürüz."
diyen Tamay,evden çıktı.
-
Tamay,arabasını müsait bir yere park ettikten sonra,arabadan inmişti.
Hızlı adımlarla kafeye yönelmiş ve küçük kapısından içeri girmişti.
Bu küçük kafe artık Noel temasıyla süslenmişti.
İçeride soft bir noel şarkısı çalıyordu..
"Selam."
Tamay,arkasından gelen sesle o tarafa döndü.
"Selam,bekletmedim değil mi?"
diye sordu Tamay,gülümseyerek.
Miha,olumsuz anlamda başını salladı.
"Sen geç otur,ben kahveleri alıp geliyorum..Bu arada ne içersin?"
"Farketmez kendine ne alacaksan bana da ondan alabilirsin."
dedi Tamay.
Miha,gülümseyerek olumlu anlamda başını salladı.
Tamay ise cam kenarındaki boş masalardan birine geçip oturdu..
-
Çok kısa bir süre sonra Miha,elindeki kahvelerle geldi.
"Bu benim en sevdiğim,bakalım beğenecek misin?Ve..Üstüne dökmemeye dikkat et."
Tamay,güldü.
"Birileri bana çarpmazsa,üstüme dökmem korkma."
Miha'da güldü ve eline kahvesini aldı.
Nereden konuşmaya başlayacaklardı..
Tamay,kahvesinden bir yudum aldı.
Gerçekten lezzetliydi!
"Miha!Bu mükemmel daha önce burada böyle bir kahve olduğunu bilmiyordum."
Miha,gülerek başını eğdi.
"Sadece Noel zamanında yapıyorlar..Sana güzel olduğunu söylemiştim."
İkisi de gülümsedi ve yine sessizleşmişlerdi.
İlk konuşmayı başlatan Miha oldu.
"Sen..Düğünde var mıydın?"
"Hangi düğünde?"
diye sordu Tamay.
"Altay'ların."
dedi Miha.
Tamay,olumlu anlamda başını salladı.
"Tabi ki!Arkadaşımı düğününde yalnız bırakacak değildim."
"Haklısın,demek ki seni oradan hatırlıyorum..
dedi Miha,gülerken.
"Olabilir..Hem ben sana birşey soracağım.Sen neden deplasmanda değilsin?"
diye sordu Tamay.
"Antrenmanda ufak bir sakatlık yaşadım,Jesus dinlenmemi istedi.Bedenen burda olsam da ruhen takımın yanında hissediyorum kendimi..Jesus'tan sonra kendimizi daha da aile gibi hissetmeye başladık."
dedi Miha.
"Takımın içinde mutlu olmanız çok güzel,hepinizin adına çok sevindim!"
dedi Tamay.
Miha,gülümsedi.
"Bir gün istersen Samandıra'ya gel.Hem sana orayı gezdiririm hem de ortamımızı görmüş olursun."
"Olur çok sevinirim."
-
İkisi koyu bir sohbete dalıp gitmişti.
Saatin kaç olduğunun farkında bile değillerdi.
Ta ki,kafe görevlisi yanlarına gelip artık kafeyi kapatmaları gerektiğini söyleyene kadar..
İkisi de hala gülerken kafeden çıkmışlardı.
"Çok eğlendim,bunu tekrarlamalıyız."
dedi Miha.
"Bence de."
dedi Tamay,gülmekten akan gözyaşlarını silerek.
İkisinin arasında bir sessizlik oluştu.
İlk konuşan Tamay oldu.
"O zaman,görüşürüz."
"Görüşelim,görüşürüz."
-
Tamay,bölüm isterim.
