The Cupid's Mistake

Chapter 7 Something 'bout love

A/N:
Hayy readers! Sensya na po sa mga typographichal errors na nakasulat sa mga una kong gawa , yung mga spelling!. Simula sa Chapter six ipapamagat ko ang mga chapter sa mga paborito kong kanta, para maiba naman! Okay lang kung iilan ilan kayong nagbabasa ng aking gawa! Basta ang goal ko matapos ko ito ng maaga! Ngayon ko lang napatunayan na mahirap maggawa ng kuwento pag nawawalan ka ng inspirasyon sa pagsulat! I am hoping na masubaybayan niyo ang kuwentong ito. Something bout love ni David Archuleta
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
Kristoff P.O.V
Di ko inaasahan ang aksidente na mangyayari sa akin!
Strange but simula ng mangyari ang aksidente hinahanap ko ang babaeng napayapos sa akin ng panahon na iyon! Parang pamilyar siya, di ko lang malaman kong saan ko siya nakita! Nasa bakasyon ako sa isang mansyon namin sa Tagaytay! Nasa isip ko pa rin ang babaeng yun pagkatapos ng aksidente. Although parang pamilyar siya at kamukha ng isang babae kong nagugustuhan long time ago.
Young Master, hinahanap po kayo ng ama niyo! Sabi ni Eliot ang aking personal protector!
Nasan ba siya ngayon? Tanong ko.
Nasa study room po niya Young Master!
Alam kong mapapagalitan na naman ako!
Naglakad ako papuntang study room! Naririnig ko ang boses ng dalawang babae at ang aking ama! Pagbukas ko sa pinto tumambad sa akin si Mama at ang nakakabata kong kapatid na babae na si Princess Azumi! Natahimik sila sa pgapasok ko! Alam ko kasing ako ang topic nila ng wala pa ako!
Nagbow ako sa harap ng Emperador ng isang underground society!
Umupo ka Kristoff! Seryoso niyang pagkakasabi!
Opo Your higness! Umupo ako sa isa sa mga bangko doon!
Alam ko na alam mo na ang dahilan ng pagpapapunta ko sa iyo! panimula niya sa akin!
Di ako sumagot! Nakatungo pa rin ako!
Kailan mo ba ititigil ang kahibangang ito Kristoff! seryoso niyang sabi!
Your higness! Alam niyo po naman na tatanggihan ko ang iaalok niyo sa akin! At kong sinasabi niyo na isang kahibangan ang isang pagiging artista puwes nagkakamali kayo dahil itong katayuan ko ngayon ang nagpapalimot sa kung ano talaga ako! I just want a normal life. nasabi ko!
Nagngagalit ang mga ngipin niya! At alam ko na galit na siya!
Hindi mo matatakasan ang nakatadhana sa'yo Kristoff kahit na itago ko pa ang amoy mo sa likod ng kasikatan mo, aamoy pa rin ang tunay mong pagkatao! Prince Michael! Sabi nito may nakakalukong pagtawa!
Hindi mo yun matatakasan! At bilang pinuno ng Mga Assasins ipinag uutos ko na itigil mo na ang pag aartista! Ano bang makukuha mo sa pag arte mo! At ano bang ayaw mo sa pagmana ng aking korona! Ayaw mo bang tumaas ang ranggo mo sa Underground society! Ayaw mo bang makilala ka ng buong mundo!? At kailan ba kita ipakikilala sa ating lipunan pagpapatuloy niya!
Ayaw ko ng ganitong buhay! Ayaw kong maging pinuno ng mga mamatay tao! Ayaw kong tahakin ang madilim at nakakalungkot na buhay, ayaw kong ikulong ko ang sarili ko sa mundong miski isa ay wala kang mapagkakatiwalaan at higit ho sa lahat ayaw kong maging katulas niyo! Buong loob kong pagkakasabi!
Lumapit sa akin ang Emperor at kinuwelyuhan ako!
Mas gusto mo ng buhay na normal, wala kang kuwenta, wala kang utak, kung ayaw mong tanggapin ang katungkulan mo ipapatay kita! Yan ang tandaan mo! namumula niyang pagkasabi! Sabay dapo ng kamao niya sa aking mukha!
KuyaMichael! Michael sigaw sa akin ni Azumi at ni mommy! Nilapitan nila ako at tinatayo ako sa pagakakabagsak ko! Nalasahan ko ang maalat at malansang dumadaloy sa aking bibig!
Alfonso! Ano bang pumasok sa isip mo at ginagawa mo ito sa anak mo! Sabi ni mom!
Wag kang makialam dito Elena! Sabi niya sa aking ina! Ako ang ama at dahilan kong bakit nabuhay ang walang kuwentang lalaki na yan at ako ang may karapatan na kunin yun sa kanya! wlang kagatul gatul niyang sabi!
Ah ama! Wow ngayon ko lang uli narinig yun ah! Natatawa kong sabi. Ayoko ng ganitong buhay dahil miski pamilya ko hindi ko matawag na pamilya, miski ang kapatid ko di ko matawag sa totoo niyang pangalan, miski ang nanay ko hindi ko matawag na ina! At miski kayo hindi ko matawag na ama. Sinong tao ang hindi nangangarap ng ganung buhay! Ayaw kong makalimutan na tao ako!
Pagkasabi ko noon isang suntok ang nagpawala sa aking ulirat!