Wish

Chapter 2

As the whole f2f thing continues, so did my admiration for him. Though he's a snubber but I still like him at some point where I cannot actually explain. 

Today is our math class. I really hate math but I had to say I love math cause I have to give an impression. And yeah, I said I love math, little do they know it's actually my weakness. 

Then came the question and answer portion well, luckily I made it. I got to answer correctly. GREAT FIRST IMPRESSION, NAILED IT INDEED! Siyempre naman proud din ako sa aking sarili, WHO WOULDN'T BE? Mabuti nalang talaga at may na-stock palang talino dito sa utak kong mostly kinacareer lang ng pagiging takirub. 

"Rina, natapos mo na bang sagutang ang number 2 sa likod?" Tanong ni Cathy sa akin.

"Tanga, may number two?" Agad naman akong napatingin sa likod ng test paper at meron nga talagang number 2. Alanganin na din kapag sagutan ko pa kasi isang minuto nalang at ipapasa na ang mga papel. Wala na rin akong maisip kung paano i-solve etc nalang meron sakin. END OF THINKING CAPACITY nalang talaga. 

"Rina, hindi ka pa tapos? Heto nalang." Iniabot naman ni Vince sa akin ang sagot niya. 

Si Vince ay agad ko ng sinet as my academic rival. Matalino siya at alam kong siya talaga ang rival. Sa tuwing nakakasagot ang isa sa amin ng mga tanong, nag-iirapan lang kami ng mata kahit di naman kami close. Alam mo yung feeling na close kayo sa isa't isa kahit di naman talaga.

So I copied what he had written on his sheet. Natapos din ako on time. Tapos pinapasa na ni Sir.

On the time na iwawasto na namin ang aming mga sagot, nakasagot din kami ng tama maliban sa integers na si Isles lang ang may alam. Malay ba namin para kaming nag undergo ng severe amnesia sa math na kahit simpleng pag divide lang hindi namin magawa ng tama tapos itong si Isles sunod-sunod na ang mga tamang sagot. 

"Ang galing niya. Bilib na ako sa kaniya, ang talino niya talaga."

...

Paglabas ko ng campus, Mama was waiting for me inside the car na. And the moment I stepped in sa sasakyan agad ko din siyang sinabihan na may chika nga ang maganda niyang anak. 

"There's this guy named, Ric Anderson Isles. He's really good sa math mama na halos mag bow na yung head ko sa pagiging bilib ko sa kaniyang math skills. Like, he answered really fast when no one else in our section did. Nagkamali pa nga kami lahat tas siya lang ang nakasagot ng tama." Chika ko kay mama. 

"Oh tapos?"

"Ha? Ano tapos...ano nga ulit yung sinabi ko?" Oh diba, kahit sa mga sinasabi ko nagkakaroon pa ako ng memory loss, lola na ba talaga ko? "Ahh. Ano nga, magaling nga siya sa math. Hindi ko alam kung basic lang ba yon or impress na impress ako kasi di ko alam sagot tapos alam niya. And siya lang din nakakaalam."

For how many days, si Isles na talaga nag bukambibig ko sa bahay but never have I ever mentioned na may lihim na pagtingin talaga ako sa kaniya. Wala lang din naman akong ginawa kasi di ko nga din alam ang gagawin ko.