Kırık kalbi yapıştırmaya çalışan çocuk

1. enkaz

"Yeter artık senin yaptıkların,bıktım  senden. Bizden ne istiyosun?" dediklerinden hiç birşey duymuyordum kulağımda çalan Kor şarkısı çalıyordu.

"Hey! Bir bak buraya." Yaklaştı ve kulaklığımı çıkarıp attı. "Eğitim hayatın burda bitmiştir, pislik dolu hayatında sana başarı diliyorum." dedi Eğildim ve kulaklığımı aldım.

Bende "O pislikte yaşayabileceğiniz kadar uzun bir süre diiyorum." dedim.

Arkadan "Terbiyesiz!" diye bağırıyordu. Bana son kalan şey kulağımdaki müzikti

"  Belediye'nin tüm,

" Hoperlör'lerinden müzeyen çalınsın vazgeçmişsin benden."

"Yandım  düşmüş kor,kor."

"Yanmış gönlüm yer yer."

"Duydum sağdan soldan vazgeçmişsin benden."

Birden o karı geldi

"Senin bu halin ne olacak?"

"Hangi halim?

"Bıktım artık senden, hergün bir kavga millete yalvarmaktan adım çıktı artık"

"Yalvarmasaydın sende"

"Terbiyesiz sana baktığım günler haram olsun o kadar büyüttük bi nankör çıktı karşımıza."

"Seninle uğraşacak zamanım yok dedim ve gittim.

O benim üvey annemdi annem ve babam trafik kazasında kaybetmiştim. Kadın beni sahiplenmişti sahiplenmesini istemiyordum. Her gün eve başka erkekler geliyordu ve benim bilmediğimi sanıyordu beni zorunda kaldığı için evlatlık almıştı. 12. sınıftım üniversiteye hazırlanıyordum. Bu lanet olası şehirden gitmek istiyordum. Lise sınavından güzel bir puan almıştım. Okuldaki kimseyle anlaşamıyordum. Hep kavga ediyordum, kitap okuyordum. Ders çalışmamama rağmen ders puanlarım yüksekti. Artık o kadına haber vermeden istanbula gitmem gerekiyordu. İstanbulda Koray diye bir sanal arkadaşım vardı. Benim tek arkadaşım oydu onun tek arkadaşı bendim. Bavulumu topladım parada biriktirmiştim biletimi aldım. Üvey annem dediki "Umut ben çıkıyorum akşam yine gelirim" Kim bilir yine hangi otele gidiyordu ama bana bakmıştı ona veda etmek zorundaydım, "Anne bi gelirmisin?" dedim yanıma geldi  ve ona sarıldım ve sonra çıkıp gitti otobüsümün kalkmasına 1 saat kalmıştı. A.Ş.T.İ* ye gidecektim.
Bavulumu hazırladım ve çıktım.

Taksiye bindim Taksici 30-40 yaşlarında bir adam ve iyi biriydi otobüsümün kalkmasına 30 dakika kalmıştı ve geldim.

Perona gittim Bavullarımı yerleştirdim ve otobüs geldi. Bavulları yerleştirdim Koltuğuma oturdum kulaklığımı takdım. Ve şu şarkıyı açtım

Can ozan- Toprak Yağmura

Şarkı şöyle başladı 

Toprak,Yağmura

Ben sana, Aşık olduk yeniden

İmkansız gibi görünen.

Bu mesele.

Artık çocukluğumdan uzaklaşmış yeni bir hayata başlıyordum belki bir aşk hayatım olacaktı. Belki daha güzel bir hayatım olacaktı belkide daha kötü olacaktı. Ama ben Anneme verdiğim sözü  tutacaktım. Okuyacaktım. İyi bi insan olacaktım.  Belki her şeyin başı böyle başlıyordu.