<ចូលចិត្តផ្កាលីលី??>ជុងគុកចោទសួរទៅថេយ៉ុងថែលកំពុងដើរតាមផ្លូវជាមួយនាយ
<អត់ទេ!!!>មួយម៉ាត់យ៉ាងខ្លីរបស់ថេយ៉ុងធ្វើឲ្យជុងគុកញោចស្នាមញញឹមមកបន្តិចហើយក៏.....
ខ្ពៀក*****
<ហ៊ើយ!!!!នេះ???លោកធ្វើអីហ្នឹង!!???>ថេយ៉ុងភ្ញាក់ព្រើតពេលឃើញជុងគុកកញ្ឆក់បាច់ផ្កាពីគេហើយគប់ទៅធុងសម្រាក្បែរនោះ
<ក៌.....បោះចោលទៅ!!បើមិនស្រឡាញ់ផងទុកធ្វើអី?>របស់ដែលយើងមិនបានស្រឡាញ់មិនបាចព្យាយាមចង់រក្សាវាទុកទេគួរតែជ្រើសរើសរបស់ដែលយើងស្រឡាញ់ទើបត្រឹមត្រូវ!!
<តែ....បងក្វាងគីឲ្យវាមកខ្ញុំហើយ!!បោះចោលបែបហ្នឹងគួរឲ្យស្តាយណាស់!!>
<តោះមកនៅ!!!>ជុងគុកបានអូសថេយ៉ុងរត់ទៅកន្លែងណាមិនដឹងទេ
<អេ៎!!!ទៅណា!?មិនទៅផ្ទះទេឬ?>ជុងគុកមិនតបនៅតែបន្តរត់រហូតដល់សួនមួយកន្លែងទើបឈប់
<ចាំខ្ញុំនៅទីនេះហើយហាមទៅណា!!ខ្ញុំទៅតែមួយភ្លែតទេok?>
<Okay >ថេយ៉ុង ទោះជាឆ្ងល់បន្តិចមែនតែក៏បន្តចាំមើលទៀតមិនដឹងថាជុងគុកគេធ្វើស្អីទេសុខៗនាំគេមកកន្លែងបែបហ្នឹង
<ហូយ៎....យូរម្លេះ??ទៅធ្វើស្អីខ្លះនៀក?>នេះ២០នាទីហើយណា!!ទៅណាមិនដឹងយូនោះយូរសមតែរត់ទៅផ្ទះចោលមែនតើ~_~
<ថេយ៌.,....មកហើយៗ>ជុងគុកក៏រត់មករកថេយ៉ុងវិញក្នុងដៃកាន់អីមិនដឹងលាក់ក្រោយខ្នងលិប.លៗ
<ស្អីគេនៅដៃនឹង!??ហើយទៅណាយូរម្លេះ??>
<ទែនៗផ្កាដែលថេយ៌ស្តឡាញ់នោះអី!!!>ជិងគុកញញឹមពព្រាយក្នុងដៃមានកានផ្កាមួយបាច់ធំមកឲ្យថេយ៉ុង
<កុលាបក្រហម!!!???អាយ៎...ស្អាតណាស់ ហិហិ>ថេយ៉ុងទទួលវាពីជុងគុកហើយឱនទៅថើបលើវាថើរៗស្រង់ក្លិនក្រអូបពីផ្កាយ៉ាងរីករាយតែគេមិនដឹងទេថាស្នាមញញឹមរបស់គេបានធ្វើឲ្យអ្នកខ្លះរីករាយទៅជាមួយដែរ
<វាស្អាតចាញ់គីមថេយ៉ុងឆ្ងាយណាស់!!!>នាយសង្ហារបានពោលឡើងនៅក្នុងចិត្តតែម្នាក់ឯងដោយសម្លឹងមើលវង្សភក្ត័តូចច្រមិចឥតព្រិចភ្នែកឡើយ
👉👈
YOU ARE READING
🔥កម្មសិទ្ធរបស់យើងតែម្នាក់💥🚫
Short Storyសុំទោសដែលរយៈពេល10ជាងនេះបងឲ្យអូនរស់នៅយ៉ាងឯកា សុំទោសគ្រប់យ៉ាង តែបងនឹងសង សងអ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលបងធ្លាប់ធ្វើខុសលើអូន💜