Prologue

22 3 5
                                    


"Simula nangumuwi Tayo ng pilipinas you are always mad at simple things" Saad ni mom

"Ano ba Ang nangyayari Sayo?"tanong ni mom

''DO YOU THINK IT WAS EASY TO ME ?" sigaw nasagot ni dad Kay mom

"After that accident I've never thought of this, di ko naman ginusto ito eh"dagdag ni dad habang umiiyak

Naririnig ko parin ang usapan nila at sa tuwing ganito ang pinagiusapan nila I still remember so clearly what happened to that past years because mom was right nagbago talaga ng sobra si daddy parang hindi na siya yung katulad ng dati he's always masungit, laging galit, at most of all di na siya nagtitiwala agad agad.
yes, dad had a trust issues after that accident.

"Pst...what are you doing?"Saad Ng Kapatid ko. Na medyo kinagulat ko Kasi akala ko di Siya susunod Dito sa pilipinas

"K-kuya"Sabi ko and yes naiiyak rin Ako

"Shhh...kuya is here already that will never gonna happen again okay"Saad ni kuya hinhimas Ang likod ko habang yakap yakap Ako

"Kuya why is this happening to us bak..."
Di ko natapos ang aking sasabihin

Ang huli kong narinig ay ang paghingi ni kuya ng tulong

"Celestina, wake up ....''

"Mom dad, si Celestina"














Abangan....😁

So yun na nga sana supportahan ninyo ako since first time ko lang po gumawa ng story sa Wattpad thank you in advance po

The Dream LifeWhere stories live. Discover now