*حياه الرعد*
الفصل 4
ـــــــــــــــــــــــــــ
"عندما يفهم القلب أن كل الأمور بيد الله يهدأ كثيرًا."🤍
جهزتى يا بنتى عشان رعد بيه بيقول انه هيوصلك
حياه: خلصت يا دادا هو رعد بيه فين
الداده: تحت
حياه: تمام نزلت حياه الى رعد وظلت تبحث عنه
حياه: رعد بيه
رعد: نعم
حياه: ملوش لزم حضرتك توصلنى انا عارفه طريقى كويس
رعد بصلها: انا مش باخد رايك انا هوصلك ومش عشان جمال عيونك دا لانى انا عندى شغل فا هوصلك ف طريقى
حياه بخوف: انت انت عارف انا ساكنه فين
رعد: اه عرفت كل حاجه عنك واظن جه الوقت اللى ترجعى فيه لاهلك
حياه بدموع: انا مش عايزه ارجع عندهم ارجوك دى هتجوزنى لواحد قد جدى انا هاجر شقه ف اى حته بس بلاش ترجعنى دى دى كانت عايزه
وبكت بهستريه ورعد استغرب من الامر ماذا تخفين انتى ايتها الطفله. ورق قلبه عليها واخذها بين احضانه ووهى تبكى وممسكه به كانه حبل النجاه اليها رعد ملس ع شعرها متخافيش مش هرجعك ليها وهاخدلك حقك منها هى متستهلش دمعه واحده منك وبعدين ايه القرف دا شايفه بليتى القيص وايه دا ياااع شايفه منخيرك عملت ايه ينفع كدا
حياه بابتسامه: اسفه
رعد بابتسامه: ولا يهمك
حياه: انت بتعرف تضحك زينا اهو
رعد استغرب: امال تفتكرى ايه
حياه: يا اخى انت مش بتبتسم اصلا انا قولت معندوش اسنان
رعد ضحك جاامده: لا يختى عندى اسنان حياه حياه روحتى فين
حياه: حلوه اووى
رعد برفعه حاجب: ايه هى
حياه: ضحكتك
رعد قرب منها جاامده وهى اخدت بالها من كلامها: انا انا اسفه جداا
رعد بضيق: خدى بالك من كلامك المره الجايه
حياه بخجل: ح حاضر وذهبت وهى تركض ولم يلاحضو الاعين الذى تراقبهم
ــــــ*ــــــــــ♡ـــــــــ*
ماما انا جيت باسم وجريت عليه حضنته
باسم: عامله ايه
ايه: بخير الحمدلله وحشتنى اووى انت ك
نبيله بمقاطعه: بت ابعدى عنه
باسم بابتسامه لايه: ادخلى جوه يا ايه وانا جى وراكى
ايه: حاضر
باسم: بصى بقا انا سكت كتير اوووى وجه الوقت انى اتكلم اولا كدا ايه زى حياه بالظبط بلاش تفكيرك الو*سخ دا ثانيا انا مش هرحمك ع اللى كنتى عايزه تعمليه ف حياه دا وكمان عارف انك عايزه تعملين ف ايه احسنلك ارجعى
نبيله بخوف مخفى: و وانتى هتعمل ايه بقا يا ابن حنان
باسم وقف بغضب: مالها حنان يا زباله حنان دى انضف منك. بميت مره اياكى ثم اياكى تفكرى تقربى من اخواتى فاااهمه
نبيله برعب: ف فاهمه فاهمه
ـــــــــــــــــــــــــــــ
كريم اتفضل يابنى خطوه عزيزه مش بنشوفك يعنى
كريم: عامله ايه يا رورو الشغل والله
الدادا وهى تسمى رحمه: هههه يا بكاش الحمدلله
كريم: مفيش فطار ولا ايه
رحمه: رعد مستنيك عشان تفطرو مع بعض
كريم: ماشي رايحلو
رعد: لسه بدرى يا زفت
كريم: يا اخى راحت عليه نومه
رعد: فطرت
كريم: لسه
رعد: طيب يلا عشان نفطر ونمشى
*ف غرفه الطعام*
كان يجلس رعد وكريم
كريم: ياااااه ريحه اكلك جميله يا رورو مهما كبرتى
رعد: احترم نفسك ايه رورو دى
كريم: يا اخى انت مالك
رعد بصله بصه اخرسته: اطفح
كريم: هى ف ولم يكمل كلامه واتت حياه وهى ترتدى فستان لونه اسود وتزينه بحجابها الابيض وكان عليها كانها حورية استغرب رعد من نظره كريم وراه ينظر لحياه اشتعلت الغيره بداخله
كرررررريم
كريم بارتباك: ايه ف ايه
رعد بغضب: بص قدامك
كريم: مين الصاروخ دى يا جدع
رعد: وبعددددين
كريم: الله بسال مين دى
حياه جلست بتوتر
كريم: مين القمر
حياه: انا ح
رعد بمقاطعه: دى حياه حياه يا كريم اللى كلمتك عنها فاااكر
كريم بخبث: امممم حياه
رعد: اطفح عشان عيزك جوه
ــــــــــــــــــــ🖤
شوفت يا انكل ابنك وعماليه
احمد: مش. عارف اعمل معاه ايه يا سلمى انا تعبت منه.
سلمى: من ساعت ما البت دى جت هنا وهى مبعده عننا يكونش حد زققها علينا
احمد: تفتكرى
سلمى بفحيح. كالافعى: وليه لا كل شويه خناق معاك ومش بيتكلم معايا وهينقل للقاهره اظن البت دى وراها حد
اححمد: البت دى انا مش هرحمها
سلمى ابتسمت وف نفسها: ولسه يا رعد انت وابوك هتشوفو منى ايام سوده
ممكن رايكو 🙂
حياه الرعد
بقلمى انجى ياسر
عاشقه الرعد ❤️
أنت تقرأ
حـياه الرعد
Romanceواخـتر خليـلاً لِـ قلبِـكَ بِحڪمة فَـ ليست ڪُل القُلـوبِ بِالقُلـوبِ تليـقُ 🐣🫂""))
