"ටේටේ..ටේටේ...ඔයාට මාව ඇහෙනවද.."
"ටේටේ..ඇස් ඇරලා මා දිහා බලන්නකෝ.."
"මන් ඔයා චිමී..ඔයාට මාව ඇහෙන්නේ නැද්ද ටේටේ.."
හොස්පිට්ල් ඇදේ ඔහේ වැතිරීගෙන ඉන්න ටේටේගේ අතක් බදාගත්ත ජිමින් ටේටේගෙන් එයාට කිසිම ප්‍රතිචාරයක් නොලැබෙද්දි ඉකි ගහලා අඩන්න ගත්තා.
"අනේ ටේටේ...ඔහොම ඉන්න එපා රත්තරං..දැන් දවස් තුනක් වෙන්නත් එනවනේ.."
කාර් එකෙන් එලියට පනිද්දි සිමිත්ති කන්ඩියක ටේගේ ඔලුව වැදුනා මදිවට වෙඩිත් වැදිලා කාර් එකටයි ටිචර් එකටයි තෙරපුන එකට ගොඩක් අමාරුවෙලා හිටි ටේටේට ඒ අනතුර වෙලා දවස් තුනක් උනත් තාමත් සිහිය ඇවිත් තිබුනේ නෑ..
ජිමින් කතාකලොත් ටේටේට සිහිය සිහිය ඒවී කියලා ඩොක්ටර්ස්ලට හොද විශ්වාසයක් තිබුන නිසා ආයෙම සෝල් ගිය යූන් ජිමින්වයි අනික් දෙන්නවයි පරිස්සමට ටේව බලන්න එක්ක ආවා..
ඒ වගෙම තමයි එයා ජින්ජූන් දෙන්නා එක්ක ගහපු ප්ලෑන් එකත් මේ වෙනකොට ක්‍රියාත්මක කරලයි තිබුනේ..
ඒක කම්ප්ලීට් කරන්න එයාට තව දවස් හතරක් හරි ඊට අඩු කලායක් යන නිසා ටේටේව ගාඩ් කරන්න ආර්මි එකෙන් දාලා තිබුන ගාඩ් එකට අමතරින් තව ගාඩ් එකක් දැම්ම යූන් හෝප්කුක් ජිමින් තුන්දෙනාවත් එහෙ රදවලා එයාගේ වැඩේට ෆුල් අවදානේ දීලා වැඩ කලා..
ජිමින් ටේව බලන්න ආව මුල් දවසේ ඉදන් අඩ අඩ ටේටේ එක්ක ගොඩාක් දෙවල් කතාකලත් එයාට ටේටේගෙන් කිසිම ප්‍රතිචාරයක් ලැබුනේ නෑ..
ඉතින් මේ තමයි එයාගේ අන්තිම උත්සහය මේකටනම් ටේටේගෙන් ප්‍රතිචාරයක් එයාට ලැබේවී කියලා ජිමින් හොදටම විශ්වාස කලා..
"ටේටේ...ඔයා දන්නවද බඩ්ඩක්...මන් ඒක ඔයාට දැන් ටික දවසක ඉදන් කියන්න හිටියේ.ඒත්...ඒත් මන් හිතුවා මේක ඔයාගේ බර්ත් ඩේ එක දවසේ කියලා ඔයාව සප්‍රයිස් කරනවා කියලා..."
"ඔයා දන්නවද ටේටේ...ඔයා මට ප්‍රපොස් කරන්න දවස් පහකට කලින් මාව ෆේන්ට් උනා කියලා...."
ටේටේගේ අතක් තොල්වලට තද කරගත්ත ජිමින් එයාගේ කම්මුල් වල කදුලු පිහින ගමන් දිගටම කතා කලා..
