DRACO'NUN ANLATİMİ
Sarisin cocuk ne yaptigini dahi bilmiyordu. Harry ona kizarken cok tatli gelmisti gozune. Sadece onun dudaklarini istemisti o sira. Hos daha once de istemisti ama sanki simdi dogru zamandi. Bu olayin orda biticegini dusunmustu. Ama oyle olmadi. Sarisin cocuk utancindan ne yapacagini bilemedi. Aklina ordan kacmaktan baska hic bir sey gelmemisti. Hizlica kutuphaneden cikarak gozluklu cocugu orada birakti. Kendisini astronomi kulesinde buldu.
Draco ne zaman alisilmadik bir sey yasasa buraya gelir dusuncelerini toparlardi. Bu sefer daha zordu onun icin. O kadar garip bir his yasiyordu ki cozemiyordu. Karninda hafif bir agri vaardi. Bu agri canini yakmiyordu. Aksine onu mutlu hissettiriyordu. Su mugglelarin soyledikleri kelebekler bunlar miydi? Harry ilk senelerde konusurken duymustu. Onu dinlediginden degildi tabi denk gelmis duymustu iste. Her neyse konu o degildi suan. Ne demisti o? Hah evet diye gecirdi icinden sarisin cocuk. İnsanlar heyecanlandiginda karinlarinda kelebekler ucustuklarini soylerlermis. Yani simdi Draco dusmanini optugu icin heyecanlanmis miydi? Bu hissettigi sey hoslanti mi oluyordu?
Draco o gun astronomi kulesinde dusunceleri ile oldukca uzun zaman gecirdi. Her hatirldiginda utaniyor karni agriyordu. Bir sure Harry'i gormeme karari almisti kendisince. Boylece onu gormedigi surece ondan hoslanmiyacakti. Tamam arada uzaktan bakabilirdi ama bu diyolog kurucagi anlamina gelmezdi.
......
Malfoy ertesi gun ortalikta gorunmeyip dikkat cekmemeye calisiyordu. Sadece yemek saatinde asagi iniyor onun disinda odasinda takilarak dusmanini ve bu olayi nasil cozucegini dusunuyordu. Harry'nin tam olarak ne yaptigini ya da ne icin yaptigini bilmiyordu. Bunu ona sormayi aklininin bir kosesine yazdi ve calisma masasinin basina oturdu.
Hala olayi cozmek icin bir kitap bulmaya calisiyordu ki kpisinin acildigini duydu.
P: Dray yeter artik cik su odadan
B: Harbiden Draco sen neden sabahtan beri odandan cikmiyorsun?
Draco arkadaslarina bakti. Pansy'e kapiyi kapatmasi icin eliyle kapiyi gosterdi. Pansy kapiyi kapattiktan sonra Draco'nun karsisina oturdu.
Bu uc arkadas ayni altin uclu gibilerdi. Kucukluklerinden beri bir aradalardi ve birbirlerinin yardimina her daim ilk onlar kosmuslardi. Buna ragmen kendisi hakkinda en az konusan kisi hep Draco olmustu.
Draco derin bir nefes aldi. Nerden baslamaliydi.
D: Cocuklar ben Potter'i optum
İki arkadas birbirlerine donduler ve gulmeye basladilar. Bir sure guldukten sonra Malfoy'un sessizce ikisine baktigini gorduklerinde durdular.
P:Ne yaptim dedin hayatim? Tam duymadim galiba
Pansy kulagini kasidi ve kafasini yana egerek bir kulagina hafifce vurdu. Blaise'den ise bir tepki yoktu.
D: Duydunuz iste bir anda oldu her sey. Disari cikmak istemiyorum bu yuzden bir sure lutfen beni yalniz birakin.
Blaise arkadasinin calistigi kagitlari ve kitaplari gordu.
B: Bu seyler agzindan dusurmedigin tekrarlanan gunleri cozecegin formuller mi?
Draco kararsizca basini salladi. İse yariyacaklarindan cok supheliydi. Ama denemekten zarar gelmezdi. Degil mi?
3 arkadas bu durum hakkinda biraz daha kafa yorduktan sonra ikili dersleri oldugunu soyliyerek sarisin cocugu tek basina biraktilar.
Draco artik cok yoruldugunu hissediyordu. Her hafta babasindan mektup aliyordu. Haklarinda sadece ayni binada oldugunu bildigi 2 cocuk babasina Draco adina rapor veriyorlardi. Her adimi izleniyormus gibi hissediyordu. Bu cok umrunda degildi aslinda. Tek istegi Harry'e zarar gelmemesiydi. O 2 cocugu bulursa mahvedicekti.
......
Draco icin yangin zamani cehennem gibiydi. Artik yangin zamanini ezberledigi icin yangindan once disarda olurudu genelde. Fakat gozluklu cocuk her seferinde nispet yapar gibi en son cikardi disari. Malfoy ise onu gormeden asla ayrilmazdi bir yere. O hafizasina kazidigi yangindan once cok sessiz bir ceza yasamislardi.
Malfoy sohbet acmamak icin direniyordu. Arada gozluklu cocuga bakiyordu fakat goz goze gelmeye de biraz korkmuyor degildi. O onun dusmaniydi. Opmemeliydi belki de. Fakat bunu Malfoy'a sorsaniz bir daha olsa bir daha yaparim derdi. Malfoy isini bitirdigi gibi disari cikti. Karnindaki agri onun garip hissetmesine sebep oluyordu.
Sarisin cocuk aksam yangin saatine kadar astronomi kulesinde oturdu. Okudugu binadan dumanlar cikmaya basladiginda tekrar asagiya indi. Aslinda iceri girip yangini kimin cikardigini ogrenebilirdi ama Harry onu durdurursa ne yapacagini bilemiyordu. Bu yuzden disarda kalmayi tercih etti.
Fakat bir sorun vardi. Kapinin girisinde gerektiginden fazla kisi vardi. Draco ise ne oldugunu anlamamisti. Hem Harry'İ de gorememisti. Ne oldugunu ogrenebilmek icin konusulanlari dinlemeye calisti.
H: Ron Harry hala icerde
Yere civilendigini hissetti bir an Draco. Ne yapacagini bilemedi. İceri girip onu kurtarmak istedi. Utancini bir kenara birakip iceri kosmak istedi. Fakat yapamazdi. İzlendigini biliyordu. Bir sure daha beklemeye karar verdi. Bu kararinin ustunde 15dk gecmisti ki kapinin hemen onunde bir figur belirdi. Bu Harry'di.
Gozluklu cocuk usulca cikti kapidan. Draco ona dikkatlice baktiginda yaralandigini gordu. O an Malfoy icin anlatilamazdi. İcinde bir seylerin koptugunu hissetti. Bir seylerin yandigini kul oldugunu hissetti. Bu aci bir anda her yerini kapladi. Gozlerinin doldugunu hissetti.
Hala dusmaninin kanayan koluna bakarken onun yere yigildigini gordu. Tam hizlanip yanina gidicekti ki attigi ilk adimda durdu. Ginny gozluklu cocugun yanina kosuyordu. Orda kendisi icin yer yoktu.
