Love Between Us (School Series #1)

02

Chapter 2

PINAG masdan ko ang sarili sa salamin. I'm wearing my brown coloured trousers matching my white tank top, a pair of chunky shoes and a tote bag. Kinulot ko ang dulo ng mahaba kong buhok at tinali gamit ang itim na ribbon. Hinayaan ko yung ibang strand ng buhok ko para matakpan naman ng konti ang noo ko. Although hindi naman malaki ang noo ko, dagdag style lang.

It was my first day of classes. Himala ngang nakagising pako ng maaga gayong hating gabi nako naka-natulog. Muli kopang pinag masdan ang sarili sa salamin bago kinuha ang susi sa lamesa. Buti nalang i have my own car, less hassle pag ganun. Isa pa hindi rin ganun kalayo ang university sa apartment ko.

Saktong paglabas ko ay siya ring pagbukas ng pinto ng unit ni Azriel. Kapag minamalas kanga naman. Kung sino pa yung ayaw mong makita ay siya pa itong bubungad sayo sa umaga!

"Good morning!" Bati niya gamit ang nakakainsultong ngite niya. Kahit kailan hindi ko magugustuhan ang ngite niya!

Awtakomatikong nag iba ang ihip ng hangin dahil sa presensya niya. Tsk walang good sa morning! Lalo na ikaw ang kauna unahang nakita ko ngayon! Umasim ang mukha ko ng pasadahan ko ito ng tingin. Well he look good on his white polo shirt and black slacks. His hair was fixed kaya kitang kita ang kaguwapuhan niya but i don't care! I hate him.

"Bad morning!" I throw back.

He just chuckled. Tsk. "Aga aga init ng ulo mo ah."

"It's non of your business, Mr! At pwedi ba wag mokong kausapin, hindi tayo close!" Pagtataray ko.

"Wokey," aniya nag simula nang lumakad.

Bwesit! Ang sarap niyang tirisin ng buhay. Tumaas ang parehong kilay ko ng lumingon ito sa gawi ko. What? Anong kailangan mo?

"Aren't you going? Baka malate ka at mapag sarahan ng gate," ano bang paki niya? Nang hindi ako sumagot ay nagsalita ito ulit " Bahala ka. Ikaw rin, concerned lang ako"

"Ano bang paki mo?" Nag simulang umakyat ang inis sa buong katawan ko. Naglakad ako papunta sa kinaroroonan niya dahil nandun ang elevator.

"Wala naman. Bakit ba ang init ng ulo mo? May problema kaba, ha?" Aniya.

"Stop asking me!" I glared at him "kalalaking tao ang daldal!" Bulong kopa.

I thank god ng hindi na ito nag salita. Hindi ko makayanan ang pagkatao niya. His pissing me off kahit pa sabihin kong wala naman itong ginagawa. Ewan ko! Naiinis ako sakaniya. Pagdating sa ground floor ay nauna nakong lumabas, mahirap na baka may lumabas na naman sa bunganga niya.

Mga ilang minuto rin bago ako nakarating sa eskwelahan. Naghanap muna ako ng mapaparkingan ko bago pumasok sa mataas na gate. Medyo marami naring estudyante ang bumungad sakin. Adamson University is literally big. Every building nito ay umaabot ng apat na palapag. Ang sabi sa description ng unibersidad na ito ay it haves a field, social hall, and a garden. Of course hindi rin mawawala ang malaking library. Yung exterior design ng bawat building ay ibang iba kumpara sa ibang school.

The students are everywhere. May mga nakatambay sa may hallway. May nag chichismisan, naglalakad lakad. Yung iba naman ay nasa classroom na.

"LORI!" I was taken a back when someone called me.

Pag lingon ko ay mahigpit na yakap ni Rin ang sumalubong sakin.

"Omyghod! I miss you so much girl. I'm sorry hindi nako nakapunta nakaraan. It sucks not helping you arranging your things," ngumuso ito na parang bata.