Love Between Us (School Series #1)

03

Chapter 3

Nagising ako kinabukasan dahil sa sinag ng araw na tumama saking mukha. Napabaligkwas ako sa higaan ng makita kung anong oras na. What the hell! Late na late nako! Bakit hindi manlang tumunog ang alarm clock? Bwesit.

Nagmamadali kong tinungo ang bathroom ko tsaka nag take ng shower. Pagkatapos ay nagbihis at nag suklay. I didn't even do my make ups because of how late I am. Mabilis akong lumabas dala dala ang white kong tote bag. Pasalampak akong naupo sa kotse at nag maneho patungong school.

"Alora!" Nag huhurumentado sa excitement si Grace ng makita niyako. Kakarating kolang sa univ at sa kamalas malasan ko dalawang subject ang hindi ko na-aattendan.

"I miss you so, so, sooooo much!" She exclaimed. Yumakap ako pabalik sakaniya.

"Bakit ngayun kalang? Akala namin dikana papasok" si Rin.

"Natanghalian ako ng gising eh,"

"Let's go? I miss eating with you guys" parehong hinila ni Grace ang mga kamay namin papuntang cafeteria ng school.

Marami nang tao ang nandun. Yung ibang department ay hindi pa lumalabas kaya hindi pa nagkakapunuan. Nagpaalam ako sa dalawa at nag tungong line para umorder. I ordered, spaghetti and steak since I haven't eat this morning.

"Hindi naman halatang nagugutom ka, hindi ba?"

Masamang tingin ang tinapon ko kay Azriel ng sabihin niya iyon. Tss, bakit sa dami ng studyante ay siya pa itong nakasabay ko? Nakakainis tuloy.

"Hindi ka kumain ng breakfast?" Nag simulang mag tanong ito habang naka ngite. Gosh! Kailan ba mawawala ang ngite sa labi Niya? I hate it.

"Bakit ba? Wala kang pake!" Masungit kong sagot.

Ang ngite sa labi niya ay napalitan ng nakakalokong tawa. "Bakit ba ang sungit mo? Hindi naman bagay sayo. Masabuting ngumingite ka, gumaganda ka lalo" saad niya.

Naestatwa ako ng humakbang ito palapit sakin at hawakan ang pisnge ko upang pangitiin ako. No one dare touch me except from my family, friends and Joaquin. Ngunit hindi ko magawang mag reklamo o sigawan ito. My heart suddenly beat fast, it is not in his usual pulse. Nakatulala lang ako habang tinitignan ang mukha ni Azriel, nakangite niyang ginagawa iyon sakin.

"There, I like it when you smile." Anito't nilampasan ako para bumili.


Nahawakan ko ang dibdib ko at magkakasunod ang paglunok habang mabibigat ang pag hinga. Bakit ganun? Hindi ba dapat mainis ako dahil hinawakan niyako? Is the world still spinning? Ito ang kaunaunahang bumilis ang tibok ng puso ko after a years. Niligawan, naging kami man ni Joaquin ay hindi ko manlang naranasang malagutan ng hininga dahil sa presensya niya o kahit bumilis manlang ang tibok ng puso ko dahil sakaniya. At ito rin ang kauna unahang mapagmasdan ko at hindi ako nainis sa kaniyang mga ngite. Naging maganda panga ito sa panangin ko! It can't be! Andwae.


"Kaano ano Siya ni Azy?"

Bumalik lang ako sa huwisyo ng marinig ang tanong na iyon. I look around and to my surprise, halos karamihan ng mga tao sa loob ng cafeteria ay nakatingin sakin. Inayos ko ang tray na hawak ko at kahit nanginginig ang tuhod ay naglakad ako papuntang table namin. Of course! Kung yung mga tao ay nakatingin sakin, my two best friends are looking at me with a delusory smile on their face. I would like to poke those eyes on them!


"Kaya naman pala natagalan e," makahulugang saad ni Grace saakin.

Sinamaan ko ito ng tingin bago umupo at mag simulang Kumain. It's not a big deal no. Siya itong lumapit at humawak sakin.

"Mind if you tell me kung ano mo si Azriel?" Diniinan ni Rin ang pagbigkas niya sa pangalan ng lalaki, nang iinsulto.