[A\N:Readers,bago po ako magsimula,gusto ko lang po sana ipaalam sa inyo na first time ko lang po gumawa ng story.May mga mali ako sa pagbubukod ng mga chapters pero sana po magustuhan nyo yung story na gagawin ko.Advance maraming salamat!XD]
Bata pa lang kami ay kaibigan ko na sya.Marami kaming pinagsamahan.
Halos araw araw ay magkasama kami.Kung meron mang araw na hindi kami nagkasama ay babawi kami sa isa't-isa sa pamamagitan ng paggawa namin ng mga kalokohan o kaya ay ang pagsama sa isa't-isa buong araw.Ganyan kaming kalapit sa isa't-isa.
Isang araw ay nagpunta kami sa ilog sa probinsya namin upang tignan ang kapaligiran upang mapagmasdan ang kagandahan ng paligid.Tahimik na tahimik ang paligid.Malakas ang simoy ng hangin at ma-araw na tila hindi uulan.Bigla syang nagsalita
"maligo tayo sa ulan!"
sumagot ako ng may pagtatakang mukha
"ulan!?sobrang init at matirik ang araw.Hindi naman makulimlim.Hindi naman umuulan."
Sumagot sya,
"uulan din yan.Pustahan tayo."
"sige ba!" sagot ko.
Tahimik na ulit kaming nagtatanaw nang bigla nanaman syang nagsalita.
"mahal kita."
sa sinabi nyang yon lalo pa akong natahimik at sinabi ko sa kanya na bata pa kami masyado.Hindi totoo ang nararamdaman nya.
Sabi nya na totoo daw ito.Sinabi nya din na kapag umulan,bagay kami at totoo ang nararamdaman nya.
Pagkatapos ng mahigit na 30 minutes na paghihintay sa ulan ay nainip na ako at nag paalam sa kanya.
Sabi nya sakin hindi daw sya aalis hanggat hindi umuulan.
Pagkatalikod ko sa kanya ay biglang sumigaw ng malakas ang ulap at bumuhos ang napakalakas na ulan.
Gulat na gulat ako sa nangyari habang sya naman ay tuwang tuwa na naliligo sa ulan.Nakalimutan nya na agad yung sinabi nya.Masaya kaming naligo sa ulan.
BINABASA MO ANG
My Friend,My Love
Novela JuvenilNormal lang sa isang tao na magkaroon ng bestfriend hindi ba??? sigurado ako ikaw, oo ikaw. Ikaw na nagbabasa nito, may bestfriend ka hindi ba??? Masaya magkaroon ng bestfriend lalo na kung ramdam nyo ang pagmamahal ng isa't isa. Pero minsan, hindi...
