"අප්පා... අපි එහෙට ආවා..." සැප නින්දක හිටපු ජන්ග්කුක්ව බය නොවෙන විදිහට කන්ග්හූන් හිමීට කතා කරේ, එයාගෙ අප්පාගෙ උරහිසකට ලාවට තට්ටු කරන අතරෙ.
නින්දෙන් ඇහැරිලා ඇස් පොඩි කර කරම, ඔලුව හරව හරව වටේ ටිකක් බලපු ජන්ග්කුක් ලොකු ඈනුමකුත් ඇරල අන්තිමේදි කන්ග්හූන්ගෙ අතකින් අල්ල ගෙන කාර් එකෙන් එළියට බැස්සා.
ඒ වෙද්දිත් එයාලගෙ අලුත් ගෙදර දොර ඉස්සරහටම වෙලා ටේ එයාලා එනකන් බලා ගෙනයි හිටියෙ. සාක්කුවට අත් දෙකත් දා ගෙන එයා මේ අප්පයි පුතයි දිහා බලා ගෙන හිටියෙ මූණෙ ඇදිච්ච අවංක හිනාවකුත් එක්ක.
ජන්ග්කුක් තවත් ඈනුම් ඇර ඇර ම, කකුල් ඔහේ අද්ද අද්ද දොර දිහාවට ඇවිද ගෙන ආවෙ හරියට නිකන් හීනෙන් ඇවිදිනවා වගේ, ඒත් ඒ මොනා උනත් එයා තාමත් හිටියෙ කන්ග්හූන්ගෙ අතක එල්ලිලා.
"අප්පා" එයාගෙ නිදි කුම්බර අප්පාගෙ හූඩි එකෙන් පොඩ්ඩක් ඇදලා එයාව තමන්ගෙ තරමට ටිකක් පාත් කර ගත්ත කන්ග්හූන් කතා කරා.
කැලේ වෙලා තිබ්බ ජන්ග්කුක්ගෙ කොණ්ඩෙ අතකින් පොඩ්ඩක් එහෙ මෙහෙ කරපු කන්ග්හූන්, එයාගෙ අප්පාගෙ ඔලුව හරි ආදරෙන් අත ගාන අතරෙම එයා දිහා බලන් හිටියෙ ආදරේ පිරිච්ච හිනාවකුත් එක්ක.
"ඔයා මගෙ බෑග් එක ඇතුලට අර ගෙන යනවද? මං ටේටේ ට බායි කියල ටක් ගාලා එන්නම්"
එයාගෙ උරහිසක එල්ල ගෙන හිටපු බෑග් එක ගලවල ජන්ග්කුක්ගෙ අතකට දෙන ගමන් කන්ග්හූන් කියද්දි, ලාවට අඩ නින්දෙම ඔලුව උඩ පහල කරපු ජන්ග්කුක් ඈනුමකුත් ඇර ඇරම ආයෙමත් පුරුදු විදිහට කකුල් අද්ද අද්ද එයාලගෙ අලුත් ගෙදරට අඩිය තිබ්බෙ කන්ග්හූන් වගේම ටේ විතරක් එලියෙ ඉතුරු වෙද්දි.
"ඉතින් චෑම්ප්! අලුත් ආරම්භෙකට ලෑස්තිද?" අතක් ගුලි කර ගෙන ෆයිටින් සයින් එක පෙන්නන අතරෙ ටේ ඇහුවෙ ලොකු උද්යෝගෙකින්.
එයාලගෙ අලුත් ගෙදර දිහා බලා ගෙන කන්ග්හූන් උරහිස් ඇකිලුවෙ මූණෙ ඇදිච්ච පුංචි හිනාවකුත් එක්ක.
"මං ඉතින් එහෙම හිතනවා..."
එයාගෙ උරහිසක් උඩ ටේගෙ අතක් දැනෙද්දි කන්ග්හූන් ආයෙමත් එයාගෙ දිහාට හැරුනා.
YOU ARE READING
ᴡɪʟʟ ʏᴏᴜ ᴍᴀʀʀʏ ᴍʏ ᴀᴘᴘᴀ? // ᴊ.ᴊ.ᴋ. + ᴘ.ᴊ.ᴍ.
Fanfiction✨️ එයාලගෙ අලුත් අසල්වැසියා ගැන ජියෝන් කන්ග්හූන්ගෙ හිත කොච්චර ඇදිල ගියාද කියනව නං... එයාට එයාගෙ අප්පවයි, එයාවයි මැරි කරවන්න හිතුනොත්... ✨️
