Daha hiçbir şeyin farkında bile değildim.Taa ki ondan bunları duyana kadar.Mükemmel olmasada güzel giden ve sevgili sorunsalı olmayan harika günlerim vardı.Sonra biri çıktı karşıma izin bile almadan hayatıma girdi her şeyim oluverdi.Ama şu bir gerçekki bir kızla bir erkek kesinlikle uzun süre arkadaş kalamazlar.Birisinden birinin mutlaka duyguları değişir.Bizim o saçma(aslında yalan söyledim köpek gibi özlediğim)hikayemizde böyle başladı.Çok yakın arkadaşım sanıyordum oda bana kardeşim diyordu.Sonra farkettik ki ikimizinde duyguları değişmiş ve birden sevgili oluvermişiz...Yanındayken zaman nasılda geçip gidiyor.Farketmezdim bunu o zamanlar.Şimdilerde anlıyorum boğazıma düğüm düğüm düğümlenen sensizliği.Sonsuzluk istemiştim ben aslında ama '-s'yi biraz sessiz söyledim galiba.Bana değer verdiğin,kolayca kendine bağlayabildiğin günlerdi onlar..Ah nolurdu ki azıcık değer verseydin,biraz değer bilseydin...Bütün bunlar aklımda yoktu o zamanlar tabii.Aptal aşık olduk ya hani göremeyelim gözümüzün önündeki gerçeği...
