Naila

2. De Ontmoeting.

Ik reed richting Breda. Daar zou ik de eigenaresse van de catering leren kennen. Onderweg zie ik dat de tank leeg begin te raken. Ik scheld in mezelf ,omdat ik weet dat het door mn broertje komt. Ik sla op de snelweg af naar het benzine station.

Ik stap de auto uit en een ontzettend koude wind overvalt mij. Dat krijg je als de verwarming van de auto op maximaal staat. Ik pak mn witte teddyjas uit de kofferbak en tank de auto vol. Ik loop naar binnen om te betalen en uit lompheid vergeet ik mijn tas.

Back on the way. Onderweg kom ik erachter dat de eigenaresse mijn voicemail vanochtend had ingesproken.

* Salam Aielaykoem Naila, met Mevr Kadouri. We hadden voor vandaag een sollicitatiegesprek om 12:00 , maar helaas kwam er wat tussen dus als je 14:00 kan komen heel graag. Laat me maar weten. *

Wtf? Wat is dit voor een onprofessionele manier om zoiets te verplaatsen. Kon ze geen appje sturen of een email. Echt jonge Marokkanen zijn zo ghetto. Geïrriteerd vervolg ik mijn route en besluit ik gewoon te zoeken naar een lunchroom.

Ik ben uiteindelijk gestrand bij lunchroom Canella. Ik neem plaats en word meteen geholpen. "Goedemiddag kan ik u helpen?" Vraagt een serveester vriendelijk " Haay ja graag zou ik een tonijnsalade mogen , graag zonder kappertjes en de dressing apart." "Zonder kappertjes, dressing apart. Yes en wilt u daar wat bij drinken?" Ik knik " Doe maar een grote cappuccino zonder zoetjes." "Helemaal goed komt eraan."

Terwijl ik wacht scrol ik een beetje op mn telefoon . Ik word afgeleid door de deur die opengaat. Een vreselijk knappe man stapt de zaak binnen en hij trekt compleet mn aandacht. Hij kijkt ineens mijn richting op en glimlacht. Snel kijk ik weg naar mn telefoon. "Hallo daar met wie mag ik het genoegen nemen?" Ik kijk op en de man staat daar met een glimlach en een uitgestoken hand. Ik glimlach en geef hem een hand. " Naila." Zeg ik "Zakaria, Mag ik?" Vraagt hij wijzend naar de stoel tegenover mij. Ik knik. "Nou Naila wat brengt jou hier. Ik heb je hier nognooit gezien." "Aha je bent observeerder van de buurt." Zeg ik lachend. "Nee de zaak is van mn broer." Beschaamd kijk ik naar mn handen. En ik begin met mijn ringen te spelen. Hij lacht. "Duss krijg ik nog antwoord offu?" "Haha ja sorry ik had eigenlijk een sollicitatiegesprek maar die is verschoven dus ik kwam hier mn tijd doden." "Aha tijd doden." Zegt hij. "Alysha kom eens. " De serveester van net loopt naar de tafel. "Doe mij een tosti met omelet en zwarte koffie en zet haar bestelling op mijn bon dankjewel." Zegt hij en voordat ik er wat van kon zeggen onderbrak hij me "Dus Naila hoe oud ben je en waar ga je solliciteren als ik vragen mag?" "Ik ben 22 en ik ga solliciteren bij een.." ik kan toch niet zeggen catering? Dan zal hij me wel gelijk veroordelen. "Bij een?" Vraagt hij. " Sorry ik raakte afgeleid bij een advocatenkantoor."  lieg ik. Hij knikt "Bij singel advocaten strafrecht zeker?" Geforceerd knik ik. " okee okee goeie ik hoop dat het lukt." "Jaa dankje en wat doe jij voor de kost?" Hij schuift zijn stoel aan. En schraapt zn keel. " Ik ben een tijd geleden werkloos geraakt. Domme ruzie gehad ik werkte in een gesloten inrichting. Momenteel opzoek naar hetzelfde soort werk. Maar is nog lastig aangezien ik geen VOG (Verklaring omtrent goed gedrag) kan aanvragen. Ik knik. Fuck hij is gelijk eerlijk man.

We praten een tijdje over ditjes en datjes. Ik kwam erachter dat Zakaria 25 is en op het HBO social work heeft gestudeerd. Hij is op zichzelf gaan wonen een jaar terug in Breda. Verder thaibokst hij in zn vrije tijd en geeft hij af en toe vrijwillig les aan minderjarigen. Daarnaast is hij vrijwilliger en hoofd donateur bij de moskee in de buurt. Kortom perfect zou je zeggen.

Wanneer er een melding op mn telefoon verschijnt zie ik ineens staan dat het 13:50 is. Shit ik heb over 10 minuten gesprek. Ik sta snel op. "Zakaria het spijt me het was echt heel gezellig maar ik moet echt gaan." Zeg ik terwijl ik mn jas aantrek. "Ja tuurlijk.." voordat hij kon uitpraten rende ik snel naar de auto. Toen ik net de auto wou openen met mn sleutel hoorde ik Zakaria achter me roepen " Nailaa wacht!" Ik draai me om " je nummer? Alsjeblieft ?" Ik glimlach " jaa tuurlijk sorry." Ik zet snel mijn nummer in zijn telefoon en neem afscheid. Snel rijd ik naar het kantoor van Mevr Kadouri.

Aangekomen op locatie kom ik bij een enorm kantorencomplex. Het was  prachtig. Ik loop naar binnen en zie een enorme balie. Allerlei verschillende bedrijven hen kantoren zijn hier gevestigd dus overal stonden ook beveiligers. "Goededag waar kan ik je mee helpen?" Vraagt een man vriendelijk. Ik glimlach terug. "Ik moet naar het kantoor van Catering Kadouri." Antwoord ik. Hij knikt " Ja dat is op de 14e etage, heb je een uitnodiging?" Vraagt hij. Ik knik en toon hem de mail. Hij begeleid me naar de lift en met een sleutel draait hij in de deur zodat de lift opengaat. Wat vet. De lift gaat open "Succes en een fijne dag." Ik glimlach " Dankuwel voor het helpen!" Ik stap in de lift. Etage 14...

"Nou dankjewel Naila ik heb genoeg gehoord , aangezien je nog geen ervaring of contacten hebt stel ik je voor om mijn assistente te zijn voor een tijd. Je houdt mijn afspraken bij, overlegt met mijn collega's, bent de contactpersoon voor mijn klanten. Ik kan namelijk wel hulp gebruiken. De zomerperiode is in zicht dus wij zijn momenteel helemaal volgeboekt. Het is enorm druk. Ik eis daarom wel een we minimum van 25 uur per week waarvan minimaal 15 aanwezig op kantoor. Klinkt dat goed?"

Mijn god. En of dat goed klinkt. Ik voel mezelf helemaal shaken van enthousiasme. Zelfs de werkuren waren perfect. Ik knik. "Ja klinkt geweldig, dankuwel voor deze kans! Wanneer zou ik kunnen beginnen?" Ze glimlacht. "Nu hier zijn alle dossiers van mn klanten met hun wensen en plichten. Hun contactgegevens staan eronder. Jouw eerste taak is jezelf inlezen over alle cliënten. En trouwens noem mij Hajar." Ze knipoogde en liep naar de deur . "Tot snel Naila." Ik pakte de map van haar bureau af en stond snel op. "Nogmaals heel erg bedankt ik spreek u snel!" Zei ik enthousiast en nam afscheid van Hajar.