evren:tamam
mert:eee benim prensesime iyi bakıyo musun *dediğinde kolumdaki saate baktım ecenin ilaç vaktiydi*
evren:iyi bakıyorum olmazmı o senin emanetin bana
nisan:ben yengemi yalnız bırakmıyım
evren:eceye ilaç vakti geldiğini söyle çekmecenin üstünde suyu ve ilacı var verirsin
nisan:tamam evren bey
evren:hadi çok konuşma saati geçicek
nisan:endişelenirmişte
evren:nisan! bağırtma beni zaten sinirliyim
nisan:tamam canım benim sustum hatta kaçtım
nisan balkona çıktı mert bana *noldu lan* diye bakış attı
evren:nolmasın kanka ya *diyerek arkaya yaslandım*
mert:oğlum çekiceksin abi bu arada ece hasta olursa tam oluyo ben hastanede başında beklediğim gecelerden bilirim söyliyim
evren:nasıl hasta oluyo ki
mert:fena geçiriyo yatak döşek bişey yiyip içmiyo ölü gibi yatıyo valla
evren:tamam biz ev bakmaya gidicez zaten biraz sonra söylerim kalın kalın giyinir hasta olmaz
mert:valla biryerden kapıyo hele hele sonbahar zamanındayız bu aylar olur
evren:oğlum abartma len yok olmaz *derken balkondan ses geldi*
ece:hapşii
evren:ece miydi o hapşuran
mert:geliyolar valla bak
evren:*balkon kapısına doğru yürüdüm yukardan baktım ikiside yere çökmüş oturmuşlar* ya koltuğa otursanıza siz hasta olucaksınız
ece:iyi tamam ya *diyip kalkmaya çalıştı ama kalkamadı bende el uzzattım o zaman kalktı ve koltuğa oturdu*
evren:bu arada ece biraz sonra ev bakmaya gidicez haberin olsun
ece:of ne çabuk ya
evren:ne kadar çabuk ne kadar laf
ece:iyi ben hazırlanıyım o zaman
evren:kalın giyin hasta olma
ece:ay tamam ya
evren:tamam
ece:hapşuu
evren:geçin içeri ya hasta olucaksınız sonra
nisan:abi ya sadece hapşurdu sadece abartma
evren:abartmıyorum
nisan:kesin öyledir kesin
evren:nisan!!
devam edicek........