14

164 11 0
                                    

Jeonကမမှတ်မိတောင်ငါက မှတ်မိအောင် ပြန်လည်ဖန်တီးယူမယ်...

"JEON...."

"အင်း..."

"မနက်စာ စားကြမယ်"

"အွန်း"

အရင်ရက်တွေကထက်စာရင် အခုတော့
မေးရင်ပြန်ဖြေလာခဲ့ပြီ...
ဟွန်းမင်းငါ့ကိုပြန်လက်ခံလာတဲ့နေ့ကြရင်
ကောင်းကောင်းကြီး ပြစ်ထားပြမယ်..

"ဘလိုနေလဲ ငါကြော်ထားတာ
ကောင်းလား..."

"....."

ဖြေစကားပြန်မလာဘဲ မျက်ရည်တွေနဲ့
မော့ကြည့်လာတဲ့ JEON

"ဘ ဘာလို့ငိုနေတာလဲ
ငါကြော်ထားတာ အဲ့သလောက်ဆိုးလား"

"ထယ်....
တကယ်ကို မင်းပြန်လာခဲ့ပြီဘဲ"

"ဟမ် JEON ငါ့ကိုမှတ်မိသွားပြီလား"

"အွန်းမငိုပါနဲ့ထယ်ရယ် မင်းမျက်ရည်တွေက ငါ့အတွက်တော့ ချော်ရည်ပူတွေအလားပါဘဲ"

"မင်း လူယုတ်မာကောင်ကြီး..အီးဟီး
ငါ့ကိုမေ့ထားရက်တယ်"

"တောင်းပန်ပါတယ်ထယ်ရယ်
ကိုယ်မင်းမှန်းသိပေမဲ့ သိစိတ်နဲ့ မသိစိတ်
လွန်ဆွဲနေခဲ့မိလို့ပါ"

"ငါလွမ်းနေခဲ့တာသိရဲ့လား...."

"ထပ်တူပါဘဲ TAE ရယ်"

"ဟင့်...
ဒါနဲ့မင်းကအခုမှ ဘာလို့ ငါမှန်းသေချာသွားတာလဲ"

"ထယ်ကြော်ထားတဲ့ ကြက်ဥကြော် အတူးကြောင့်ပေါ့ကွာ ဟားဟား...
အဲ့လိုလက်ရာမျိုးက နှစ်ယောက်မှမရှိဘဲ"

"မင်း...မင်း..လူဆိူးကောင်
မှတ်မိစရာရှားလို့ ....ငါနဲ့စကားလာမပြောနဲ့
မင်းကိုပြစ်ထားမယ်
ငါကတော့ မှတ်မိပြီးသတိတရနဲ့နေနေတာ
မင်းကတော့ ငါ့ကြက်ဥကြော်ကိုလှောင်တယ်.."

"ဟောဗျာ
အဲ့လိုမလုပ်ပါနဲ့ထယ်ရယ်
ကိုယ်အများကြီးလွမ်းနေရတာကို
အခုလိုပြစ်ထားတော့မှာလား"

"အဟင့်
လူဆိုးကောင် ငါ့ကိုမှတ်မိဖို့ 1ပတ်တောင်အချိန်ယူတယ် မင်းက"

"မမှတ်မိတာမဟုတ်ပါဘူး
ကိုယ်က သေချာအောင် စောင့်ကြည့်နေခဲ့တာပါ
ဘယ်တော့မှကိုယ့်စီ ပြန်မလာတော့ဘူး
ထင်နေခဲ့တာ အသက်ရယ်.."

Lavender Tae Tae(Complete)Where stories live. Discover now