✨️ උපර්ණා ✨️ [ Completed ]

02

ඒක හරිම දරුණු හිසරදයක්, ඇස් අරින්නත් අමාරු, ඇස් ඇරියත් පෙනීම බොඳවුණ ගතියක් තමයි උපර්ණාට දැනුනේ....

ඒත් අමාරුවෙන් ඇස් ඇරලා වටපිට බලද්දි උපර්ණාට දැනුනේ තමන් ඉන්නෙ තමන්ගෙ පුරුදු නිවහනේ නොවෙන වග. ඉතාම සැප පහසු යහනක, වායු සමනය කළ කාමරයක, දිගු තිර රෙදිවලින් පෙරිලා එන හිරු එළිය යාන්තමට මූණෙ වැදෙද්දි උපර්ණා උත්සහ කළා සිදු වුණේ මොකද්ද කියලා කල්පනා කරන්න.

අමාරුවෙන් හිස කෙලින් කරගෙන, ඇඳෙන් බහින්න හදද්දි උපර්ණා දැක්කා බෙඩ් සයිඩ් ටේබල් එක උඩ තිබුණ පොඩි නෝට් එකක්.

" In the fridge ❤ " ( ෆ්‍රිජ් එකේ)

ඒ අකුරු කාගෙද කියලා උපර්ණා පුරුද්දෙන් දැනගෙන හිටියා. ඇයි හාට් එකක් දාලා තියෙන්නේ... මෙච්චර කාලයක් ජීවිතෙන් අතුරුදන් වෙලා ඉඳලා කොහොමද මෙහෙම එකපාරටම හාට් එකකුත් දාන්නේ....

හිස කැරකිල්ල සහ හිසරදය උපරිම වුණත්, අමාරුවෙන් ඒ කාමරයේ තිබුණ ශීතකරණය ළඟට යන්න උපර්ණාට පුලුවන් වුණා.

" Oh, blueberry ice cream... why is he doing this to me ( ඕහ් බ්ලූබෙරි අයිස්ක්‍රීම්, ඇයි එයා මට මෙහෙම කරන්නෙ)" එහෙම කියලා අයිස්ක්‍රීම් ටබ් එක එළියට ගනිද්දි තමයි ඒකට අලවලා තිබුණ නෝට් එක ඇස ගැටුනේ.

" I will come back, I promise.... (believe me, I never left) " ( මම ආයෙත් එනවා. මාව විශ්වාස කරන්න, මම කවදාවත් ගියේ නැහැ)

එයා කොහොමද එහෙම කියන්නේ.... never left ( ගියෙ නැහැ) නෙවෙයි, left forever ( සදහටම ගියා ) නේද වුණේ...

පරණ මතක එක්ක හැඬුම් නතර කරගන්න බැරිවුණ තැන උපර්ණා, අයිස්ක්‍රීම් ටබ් එකත් අරගෙනම හිටි තැනම බිම වාඩි වුණා.

මේ වෙලවේ ඉක්මනින් යථා තත්ත්වයට පත්වෙන්න ඕනෙ නම්, ලියාන් දුන්න අයිස්ක්‍රීම් එක කන්නම වෙන බව උපර්ණා දැනගෙන හිටියා. මොකද මේ එහෙම වුණ පළවෙනි වතාව නොවෙන නිසා.

" Come on, I hate vanilla, I hate chocolate , give me blueberry , and I will be your strawberry " ( මම ආස නෑ චොක්ලට් වලට. මට බ්ලූබෙරි දුන්නොත් මම ඔයාගෙ ස්ට්‍රෝබෙරි ගෙඩිය වෙනවා) තුන් අවුරුද්දකට කලින්, මේ වගේම දවසක, අයිස්ක්‍රීම් කන්න ලියාන් කළ යෝජනාවට අසිහියෙන් වගේ තමන් මෙහෙම උත්තර දුන්න වග ඇගේ මතකයට ආවේ, ඒ වචන ලියාන්ව නිතරම යළි මතක් කළ නිසා...