REBELDE

kabanata 1

[Chapter 1]

pinanganak ako noong ogusto 31,2002 sa bayan ng isabela bata pa lamang ako isa nako sa mga taga pagsilbi ng hacienda ng mga trinidad,isidto,pinlac,amat sila ang aking mga amo ngunit nung ako'y nag binata na iisa na lang ang aming pinagsisilbihan yung ay ang pamilya amat nag mula kami sa pamilya ng mga dukha ngunit hindi ko ito ikina kahiya sapagkat may mga kaibigan at pinsan akong nasasandalan yun ay si jaydee sya ang aking pinsan at kaibigan sa bayan na ito.

"huy gabbo,hindi nakukuha sa titig yang halamang inaalagaan mo hindi yan sasabong ng magandang bulaklak tulad ng iyong tinatangi nasi señorita ella kung hindi mo didiligan ng maayos"kantiyaw ni jaydee sakin habang nagbubunot ng damo sa kanayang hardin

"tumigil ka nga jaydee sa pinagsasabi mo baka may makarinig pa sayo malilintikan pa ako,saka hindi ko kursunada si señorita ella syay anak ng ating amo kayat hindi ko sya dapat magustuhan"saad ko rito

"paalala lang aking pinsan hindi tayo maaaring magka gusto sa mga nakaka taas saatin sapagkat silang lahat ay may naka takda ng ikasal sa mayayamang pamilya at kung magkakagusto kaman sa isa sa kanila itigil mo sa pagkat tayuy dukha lamang"tinapik ako sa balikat ni jaydee at inaya na munang sumilong sa puno ng mahugani.

malabong magkagusto ako sa isa mga mayayamang pamilya dito sa isabela sapagkat ako mahirap lamang at taga tanim ng mga halaman at palay sa hacienda amat.

"halikana gabbo tama na ang pahinga kailangan pa nating umuwi at mangisda upang may mauulam at may maibebenta pa si tiya at ina sa palengke baka magabihan pa tayo sa daan at hindi maka huli ng isda na idadaing natin"nag simula na kaming maglakad papunta sa malaking tarangkahan ng pamilya amat ngunit kasabay non ay ang pagdating ng mga amat,yumuko lang kami bilang pagalang sakanila at nagpatuloy na ulit kami sa paglalakad

"bakit ngaba bawal tayo magmahal ng naka tataas jaydee hindi ba pantay-pantay lamang tayong mga tao hindi ba" tanong ko kay jaydee habang pauli-ulit kong sinisipa ang bato.

"oo pantay-pantay lamang tayong mga tao ngunit iba ang kinagisnan ng mga mayayaman, ang mayayaman ay para lamang sa mayayaman ang dukha ay para lamang sa dukha, hindi lahat pantay ang sitwasyon gabb, kung mahirap ka wala kang maipapakain sa pamilya mo ang mayayaman kahit anong gusto nila makukuha nila ng wala pang isang oras ngunit ang mahihirap dapat pa nating paghirap bago natin makamtam ang ating mithiin"mahabang sagot ni jaydee habang inaayos ang pasalubong nya sakanyang ina.

"ngunit kailangan mong magsikap o kay mag-aral tas humanap ng trabaho tas mag ipon hindi ba para may mapakain ka sa pamilya mo o sa gusto mong mithiin"pangungulit ko dito

"hindi parin sapat sa mga mayayaman ang salitang pag-aaral at paghahanap ng trabaho gabb,pero teka may nagugustuhan kaba sa mayayamang pamilya dito sa ating bayan huh? wag mo-" hindi kona pinatapo ang sasabihin ni jaydee nang sampalin ko ito sa bunganga.

"wala nag tanong lang ako kung bakit bawal mag mahal ang mahirap sa mga mayayaman,saka wala naman akong nakukursunadahan sa mga mayayaman,mas gugusthin ko nalang matulog sa kamalig kaysa magmahal wala sa pangarap ko yan ang pangarap kolang makapag-aral at maging isang ganap na mang-gagamot jaydee"malungkot na saad ko,dahil sa kakulangan sa salapi hindi ako makaka tungtung sa skwelahan.

"bilisan mo na nga wag kanang maraming tanong hayaan mo pag napuno mo na ang alkansya mo maypang aaral kanarin sa gusto mong pasukan, teka mag kasing grado lang tayo hindi pa gusto ko narin makapag-aral ulit sa nga mabigyan tayo ulit ng skolar ni señor fidel no" hays sana nga jaydee ngunit malabo eh mukang nalulugi ang sakahan ng mga amat kaya balak nilang ipakasal si señorita ella.

"malabo na bigyan tayu ng skolar, dahil nalulugi na ang sakahan alam mo yan baka nga sa susunod na linggo patalsikin na tayo sa hacienda amat, wag ka ng mag paka sigurado at mag-ipon kanalang at pag naka ipon ka yun siguradong maakapag-aral ka"tapik ko rito"halika na nga malapit na tayo sa bahay at papalaot pa tayo" sabay kaming tumakbo pauwi at nagtatawan.