Ik ging slapen. Ik droomde dat ik door een mooi weiland liep met allemaal bloemen. Toen ik daar een stukje verder liep kwam Sandy eraan galopperen. Ik sprong op haar rug en we liepen verder. Opeens kwam er ren grote wolk op me af hij sprak tegen mij. "Lisa maak je maar geen zorgen je moeder zal goed voor je zorgen." Het klonk al de stem van mijn vader en waarschijnlijk was dat ook zo. Mijn moeder was altijd al onzeker en dacht dat ze alles fout deedt. De wolk vloog weg en ik liep samen met Sandy verder. Plots hoorde ik mijn naam "Lisa! Lisa!lisa!" Ik draaide me om en daar liep hij de jongen van de koets. Hij rende naar me toe en zij "we moeten snel zijn er komen kwade mensen aan!" "Ik zij snel spring op de rug van sandy." We waren al te laat we hoorde geweeren en hoefgetrappel. Alle mooie bloemen werden zwart. Ik dreef Sandy aan en opeens verschenen er HELE GROTE VLEUGELS! We gingen langzaam de lucht in en op dat moment proberden de kwade mensen op ons te schieten. Ze raakte Sandy haar vleugel. We storte neer en op dat moment probeerde Youri mij te kussen. Toen we vlak bij de grond waren ging mijn wekker ik moest naar school.
JE LEEST
Het paard sandy
General FictionHet gaat over een meisje (Lisa) die naar een manege gaat en er een nieuw paard komt die helemaal mishandeld werd daarom is het paard daar naar de manege toe gekomen iedereen negeert de pony omdat ze zo mager is en niemand op haar kan rijden en dan o...
