OMEGAVERSE -{VMİN} [ARA VERİLDİ]

(6. bölüm)

İçimde konuşan şeye onay verip kalktım yataktan .
Kendimi tekrar odanın dışına attım .

Yine aynı korumalar kapıdaydı .

"Prens Taehyung nerde acaba ?"
Diye sormuştum.

"Kendi odasında efendim "
İyi de ben onun odasını bilmiyordum ki ...

"Eşinin kokusunu takip et jimin "
İçimdeki şey yine konuşunca onun dediğini yaptım ve nane kokusunu takip ettim .

Koku üst kattan geliyordu ve ben üst kata çıkıyordum .
Burası alt kattan daha büyüktü ve sadece tek bir oda vardı.
Buna göre Taehyung o odada olmalı.

Odanın önüne gelip kapıyı çalıp çalmamak arasında kalmıştım.
Korkuyordum açıkçası ,çünkü burası çok fena acı nane kokuyordu ve  kokusu boğazlarımı yakıyordu .

"Gir artık şu odaya "
İçimdeki ses yine konuşunca kapıyı çalmıştım .

"Size beni rahatsız etmeyin dedim"
İçeriden gelen sesle iyice korkmuştum.

Tekrar kapıyı çaldım .
Çok geçmeden hızlı bir şekilde kapı açılmıştı.

"Size ne dedim ben- jimin ?"
Bir anda bağırması ile İstemsizce gözlerim dolmuştu.

"Güzelim senin burda ne işin var "
Korkudan kapattığım gözlerimi açtım. Ve rengi kırmızı olan gözlere baktım .

"O i-istedi "
Elimi göğsüme koymuştum .

"Omegan mı?"
Hızlıca başımı salladım.

"Peki.. niye ağlıyorsun o zaman"
Ağlıyormuydum? Elimi yanaklarıma koydum gerçekten de ağlıyordum,ama neden ?

"B-bilmiyorum"
Gerçekten de neden ağladığımı bilmiyorudum .

"Hadi burda durma içeri geç "
Geldiğim de burası çok fena nane kokuyordu ama şimdi azalmıştı .

Nedensizce onu onaylayıp içeriye girdim.
Burası benim kaldığım odaya göre daha koyu bir renge sahipti .
Nerdeyse her yer siyahtı. Yatak ,yanda duran küçük dolap ,odada ki perdeler her şey siyah .

"Jimin.."
Arkamı dönüp ona baktım .

"Efendim"
Bana yaklaşmaya başlamıştı . Ve çok geçmeden yanıma gelişti
İşaret parmağını kaldırıp boyunuma koydu .

"Sadece iki dakika burada nefes alabilirmiyim ,yemin ederim sadece iki dakika duracağım, kokuna ihtiyacım var "

Ne demem gerekiyordu ,onu tanımıyordum ya niyeti kötüyse .
Ya bana birşey yaparsa bir tarafım böyle düşünürken bir tarafım evet de diye bağırıyordu sanki .

Kararsız kalmıştım .

"Bize ihtiyacı var jimin,aynı zamanda bizim de ona lütfen ona izin ver  rahatlamaya ihtiyacı var"

İçimde konuşan omegam -evet kabul etmişim-izin ver diyordu
Onu dinlemeli miyim?

O bana böyle bakarken düşüncelerim istemesem de değişiyordu
Ona bakıp başımı salladım.

Yüzünde hafif bir tebessüm oluşurken ,bunu duymayı beklermiş gibi burnunu boynuma gömmüştü .

İstememsem bile ona için veriyordum .

Kendimde derin bir nefes almıştım istemsizce ben de burnumu onun boynuna koymuştum.

Koyduğum gibi içimde ki omegamın uluduğunu duymuştum.
Odada artık acı nane kokusu yoktu .onun yerine ferahlatıcı bir nane kokusu vardı.