អេ!កូនទន្សាយដ៏គួអោយស្រឡាញ់🐰

95 9 0
                                    

Part:3<តើជើងកូនត្រូវអ្វី

មកដល់ក្នុងថ្នាក់រៀនរាងក្រាស់ក៏បានដាក់រាងតូចអោយអង្គុយលើកៅអីរបស់គេថ្នមៗ ព្រោះថារាងតូចបានគេលក់បាត់ទៅហើយ រីឯសៀវភៅវិញរាងក្រាស់ក៏បានលើកវាយកមកដាក់លើតុអោយរាងតូចវិញដូចគ្នា

Skip
មិនយូរប៉ុន្មានកណ្ដឹងរោទ៍ក៏បន្លឺឡើងម្ដងទៀត ធ្វើអោយអ្នកដែលគេងលង់លក់នោះភ្ញាក់ឡើង

«ហុឹម ខ្ញុំគេងយូរប៉ុណ្ណាហើយ»ជុងគុក បន្លឺឡើងទាំងយកដៃទាំងសងខាងទៅញីភ្នែកខ្លួនឯងតិចៗអោយស្វាង

«ឯងគេងលក់តាំងពីមកពីបណ្ណារល័យវិញ»ស៊ុកជីន និយាយប្រាប់ព្រោះថាពេលដែលមកពីបណ្ណារល័យវិញក៏ឃើញជីមីនអោបសៀវភៅផង អៀវអាល្អិតនិងផង ពេលដែលជីមីនដើរមកដល់ទើបខ្លួនដឹងថាអាល្អិតគេងលក់បាត់ទៅហើយ

«អរ អរគុណហើយ...បងប្រុសជីមីន»ជុងគុក ងក់ក្បាលតបទៅជីនវិញរបៀបថាខ្លួនយល់ហើយ មុននិងខ្លួនក៏ងាកទៅក្រោយរួចនិយាយអរគុណទៅកាន់ជីមីនដែលកំពុងតែឈ្ងោកមុខអានសៀវភៅ

ជីមីនមិនតបតគិតតែឈ្ងោកមុខអានសៀវភៅព្រោះថាខ្លួនកំពុងតែលាក់មុខក្រហមរបស់ខ្លួនពីរាងតូច មិនដឹងយ៉ាងមិចទេនៅពេលដែលខ្លួនឮពាក្យបងប្រុសចេញពីមាត់តូចស្ងើងនិងសម្ដីស្រទន់មួយនោះ វាពិតជាធ្វើពិតជាញាប់ញ័រខ្លាំងណាស់

«គេខំនិយាយអរគុណហើយនៅមិនតបទៀត»ជុងគុក និយាយរួចខ្លួនក៏ងាកទៅមុខវិញស្របជាមួយនិងលោកគ្រូក៏ដើរចូលមកក្នុងថ្នាក់ល្មម

ទ្រនិចនាឡិកាចេះតែរំកិលទៅមុខកន្លងផុតទៅអស់ជាច្រើនម៉ោងពេលនេះវាក៏ឈានចូលមកដល់ពេលល្ងាចផងដែរដែលវាជាពេលសិស្សគ្រប់គ្នាត្រូវចុះទៅផ្ទះ(វិទ្យាល័យរៀនពីព្រឹករហូតដល់ល្ងាច នៅសាលាមានអាហារពេលព្រឹកនិងពេលថ្ងៃសម្រាប់សិស្ស។ ប៉ុន្ដែសិស្សក៏អាចមានសិទ្ធិថាត្រូវទៅផ្ទះឬក៏ចង់នៅសាលារហូតដល់ល្ងាច)

«ជុងគុកមិនទាន់មានអ្នកមកយកទេមែនទេ»ស៊ុកជីន សួរទៅរាងតូចនៅពេលដែលឃើញគេកំពុងតែឈរនៅជិតកន្លែងគេអង្គុយចាំឡានក្រុង

«អរ អត់ទេខ្ញុំជិះឡានក្រុងទៅផ្ទះ»ជុងគុក តបទៅវិញទាំងញញឹមគួរសមដាក់ស៊ុកជីន

អេ!កូនទន្សាយដ៏គួរអោយស្រឡាញ់🐰Where stories live. Discover now