"ហ៊ឹម" សម្លេងក្រហឹមដើមគរនាពេលព្រឹកដែលដែលសន្លប់តាំងពីយប់មិញក៏បានភា្ញក់ឡើងដោយមានអារម្មណ៍ស្ពឹកស្រពន់ពេញទាំងខ្លួនតែមានក៏អារម្មណ៍ចម្លែកដូចមានអ្នកកាន់ដៃគេស្រាប់តែភ្លាមនោះគេក៏ងាកមើលក៏ឃើញវេកាសកំពង់គេងកាន់ដៃគេឡើងជាប់ហេីយគេងលក់លើកៅអីក្បែរខ្លួនភីតឃើញដូច្នេះក៏ញញឹមមកតិចៗហេីយទាញភួយដែលធំនោះយកមកក្របអោយវេកាសនិងអង្គុយមើលមុខនាយក្រាសឡើងយូមិនដឹងគិតអ្វីខ្លះទេហេីយក៏ញញឹមចេញមកកំពង់តែមើលៗស្រាប់តែរាងក្រាសគេរើសខ្លួនធ្វើអោយភីតភា្ញក់ហេីយធ្វើជាដេកវិញយ៉ាងលឿនពេលវេកាសភ្ញាក់មកក៏មើទៅភីតនិងយកដៃទៅស្ទាបថ្ងាសភីតថ្នមៗថាកម្ដៅបានអន់ថយខ្លះឬនៅហើយនៅពេលស្ទាបហេីយក៏វេកាសឡទៅថើបភីតមួយខ្សឺតហេីយដើរចេញទៅបាត់ធ្វើអោយអ្នកគេងនេះប្រកាច់អៀនពេញទាំងលើពូកនិងញញឹមស្ទាបថ្ងាសដែលវេកាសថើបគេមុននេះ
"មនុស្សឆ្កួតមិចបានមកថើបគេបែបនេះហា" ភីតនិយាយក៏រមាលពេញទាំងពូកមួយសន្ទុះក្រោយមកក៏លឺសំលេងទ្វាបើកចូលមកនោះគ្មានអ្នកណាក្រៅពីវេកាសទេដែលមានកាន់ថាសអាហារនិងថ្នាំមកអោយភីតនោះឯង
"អោវ ភីតភ្ញាក់ហេីយហ៎"
"បាទ" ភីតនិយាយហេីយនិងញញឹមដាក់វេកាសឡើងស្រស់មងជាមថ្ពាល់ប៉ោងៗនិងស្នាមខួចនោះ
"បើចឹងភីតញុំាអាហារពេលព្រឹកសិនទៅណាហេីយចាំលេបថ្នាំណា"
"បាទ ហេីយចុះខ្ញុំកើតអ្វីមិចបានខ្ញុំនៅទីនេះហេីយទីនេះជាកន្លែងណាព្រោះខ្ញុំចាំបានថាខ្ញុំឡើងទៅជួបលោកហើយក៏ងងឹតមុខដួលទៅ"
"យប់មិញឯងក្ដៅខ្លូនទាល់តែសន្លប់ហើយយើងបានយកមកផ្ទះយើង"
"នេះជាផ្ទះរបស់លោកហ៎"
"ត្រូវហើយនេះឆាប់ញុំាទៅអាលបានលេបថ្នាំ"
"បាទ"
ប្រហែលជាកន្លះម៉ោងក្រោយមកភីតក៏បានញុំាអាហារពេលព្រឹកហើយនិងលេបថ្នំារួចរាល់និងនៅនិយាយពីនេះពីនោះបន្ដិចរហូតដល់វេកាសភីតបានស្រក់ពោះបន្ដិចក៏ប្រាប់អោយភីតឆាប់សម្រាកសិនទៅអាលបានឆាប់ជាប៉ុន្ដែភីតយើងចង់ទៅខុនដូវិញព្រោះនេះមិនមែនផ្ទះគេទេហេតុអ្វីត្រូវមកគេងនៅទីនេះវិញ
"លោកវេកាសខ្ញុំចង់ទៅខុនដូខ្ញុំវិញ"
"នៅគេងទីនេះហើយចាំស្រួលខ្លួនចាំខ្ញុំជូនទៅវិញ"
"តែខ្ញុំចង់ទៅខុនដូខខ្ញុំវិញ"
"ភីត...."វេកាសនិយាយរាងកាចសំលេងធ្ងន់បន្ដិចដោយឃើញអ្នកម្ខាងទៀតដូចជារឹងទទឹងនិងគេដល់ហើយភីតពេលឃើញចឹងក៏ធ្វើមុខពេបងក់ងដាក់វេកាសអន់ចិត្តមិចក៏និយាយសំលេងធ្ងន់ដាក់គេគ្រាន់តែសុំប៉ុណ្ណឹងសោះហើយភីតក៏យកភួយក្របជិតក្បាលព្រមទាំងអណ្ដើតអណ្ដកយំទៀតផងគ្រាន់តែវេកាសលឺភីតយំភ្លាមក៏សន្ទុះឡើងលើគ្រែជិតភីត
