Eski hayatına geri dönmek zorundaydı Kokonoi. Olayın üzerinden bi haftadan fazla geçmişti.
Her gün Akane'yi ziyaret etmeye gider ve gözyaşlarını tutamazdı yanında.
Akane kurtulmuştu ama ağır yaralarla... Tedavi masrafları karşılayamayacağı kadar fazlaydı. Ve tedavi edilmezse ölecekti. Kokonoi bunu düşündükçe ciğerlerine oksijen gitmiyor, nefessiz kalıyordu.
Parayı nasıl kazanacak? Şu anda sadece hareketsiz yatabilen, canından çok sevdiği kızın tekrar ayağa kalkabilmesini nasıl sağlayacak? Boşverin ayağa kalkmasını... Sadece gözlerini açsa yeter Kokonoi'ye...
Sarı saçlarını okşadı kızın. Gitgide daha fazla soluyordu teninin rengi. "Az kaldı Akane... Parayı bulacağım. Söz... Tamam mı?"
Kız onu duymuyordu ama Kokonoi'nin umrunda bile değildi. Sadece belki duyar, belki gözlerini açar diye düşünüyordu.
Kızın yanından ayrılıp serserilerle toplandığı depoya gitti ağır adımlarla. Yasa dışı yollarla para topladığı depoya...
Daha paranın yüzde beşini bile toplayamamıştı ama umudunu kaybetmek istemedi.
Yanlışlıkla kurtardığı Seishu da uğraşıyordu ablası için. O fazla yara almadığı için erken çıkmıştı hastaneden. Sadece sol gözünün çevresinde bi yanık vardı. Hayatı boyunca taşıyacağı ve ona hep o anları hatırlatacak bi yanık...
Seishu Kokonoi'ye yarı zamanlı bi işte çalışmayı teklif etse de kabul etmemişti Kokonoi. Çünkü daha fazla para kazanması gerekti.
Seishu o kabul etmeyince yarı zamanlı bi işe yaşından dolayı zor olsa da girmiş, az bi maaşla çabalıyordu ablasını kurtarmak için.
Kokonoi düşüncelerini yarıda kesip önündeki çocuklara emir verdi. Çocuklar onu duyunca heyecanla koşuşturmaya başladılar.
"Az kaldı Akane'm. Biraz daha dayan... Yalvarırım..."
Bi bölüm dahaaa
Kafama ben farketmeden taş falan düştü galiba
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kiss Problem
FanfictionÖnüne gelenle öpüşemezsin Hajime. Öpücük özel bir şeydir. ~ Ama Akane... ~