(Düzenlenmiştir)
Ceren uyandığında artık hapis değildi. Bilim insanı bir kapsülün içindeydi. Ceren'e seslendi.
(B) Ceren burada artık yalnızsın. Ben uyanıyorum. İstediğin kadar kaynakları tüket ve öl. Beni affet.
(C) Beni de uyandır. Yemin ederim kimseye bir şey demem. Yalnız kalmak istemiyorum. Korkuyorum.
Bilim insanı kıza üzülmüştü.
(B) Ben gidince kırmızı kolu çek. Yeni gelen kapsüle bin. Seni bayıltacak ve uyandığında odanda uyanacaksın. Hiç bir şey olmamış gibi. Bunu istediğin zaman yap. Belli bir süresi yok. Ama sana önerim bu dünyanın tadını çıkar. Hoşça kal. Beni affettin mi?
(C) Evet affettim. Uyanınca seni bulacağım. Hoşça kal.
Bilim insanı yok oldu. Ceren adamın dediğini yaptı. Bu dünyanın tadını çıkardı. İstediğini yedi, içti, dolaştı... ve zaman geldi.
(C) Kırmızı kolu çek, bin, uyandığında yatağındasın. Hadi bakalım güle güle kimsesiz gezegen. Her şey için teşekkürler.
Ceren bilim insanın dediği gibi uyandığında odasındaydı. Koşarak annesinin yanına yani mutfağa gitti. Mutfak mis gibi fırında ekmek kokuyordu. Hemen annesine sarıldı.
(L) Kızım dur boğulacağım. Ne bu enerji sabah sabah?
(C) Çok mutluyum.
Ceren annesinden ayrılıp babasına sarıldı. Hep birlikte kahvaltı ettiler ve Ceren okula gitti. Günler normal bir şekilde ilerlemeye devam etti. Sanki hiç bir şey olmamış gibi...
><><><
Böyle bitirmek istemezdim ancak okunmuyor ve düzenleme olmasına rağmen bölümler kısa. Kestirip atmış gibi oldu farkındayım. Ama zaten eski bir kitaptı. Eski olarak kalsın.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Neredeyim Ben
Paranormale『TAMAMLANDI』 Bir sabah uyanıyorsunuz ve yaşadığınız dünyada kimsenin olmadığını görüyorsunuz. Caddeler, sokaklar, alışveriş merkezleri, evler bomboş hadi birlikte bu durumu yaşayan Ceren'in ne yaptığına, ne yaşadığına bakalım. Önemli Not: Ben bu kit...
