ردی که ارباب میتونه روی بدن برده بزاره خیلی جذابه، چه جای دستشون باشه، چه
جای شلاق و ترکه... جذابن.
این رد های دردناک یه جورایی نشان مالکیت ارباب روی بردس برای همین که دوستش دارم. «متعلق به یک نفر بودن» چیزی که هر سلطه‌پذیری توی زندگیش میخواد.
درسته که خدمت کردن به یک سلطه گر نیاز به خالی بودن ذهن و زمان داره اما فکر میکنم همه کسایی که علاقه‌هایی مثل من دارن با این موضوع موافقند که حضور اون«مالک» چقدر میتونه زندگی رو منظم تر کنه!
نمیدونم بقیه هم اینطوری هستن اما من وقتی که توی یه رابطه بی‌دی‌اس‌ام باشم احساس آزادی و رهایی دارم.
یه جورایی توی این رابطه ما اون خواسته های حیوانی و غریزی درونمون رو نشون میدیدم پس از خواسته ها و وظایف انسانی ازاد میشیم!
