Yalnızlık Sokağı

~ ÖLÜM ~

Iskeleye vardığımda sedeften mesaj gelmişti "peki tamam" diye . hava soğuktu bu yüzden ellerim buz gibi olmuştu . Ama benim için sedeften başka bişey umrumda değildi . Hala canım yanıyordu . En zoruda onu unutamamak . Onu seviyorum hatta çok unutmakta istemiyorum belkide bu yüzden unutamiyorumdur. Hayatta en zor şeydir belkide sevdiğiniz insanı unutmak zorunda kalmak . Ben düşünürken sedefin geldiğini gördüm ayağa kalktım yüzüme bile bakmiyordu .
S - fazla vaktim yok ne konusucaksin ?
- Sedef sana tek bişey diyecem seni tanıdığım güne lanet olsun sana aşık olduğum için kendimden nefret ediyorum sen ve kardeşim olacak o kallesi ömrüm boyunca unutmayacam . Sende beni unutma bana yasattiklarini inşallah yasamazsin . Bu şehirden gidiyorum sana bunları söylemek istedim .
S- Bittiyse gidiyorum ?
- Bu Kadar . Gidebilirsin .
Işte buraya kadardı . Bitti bizim hikâyemiz canım daha fazla aciyordu daha çok yaram kanıyordu .. eve gittim Bavulumu aldım ve bu otobüse bindim. Şimdide aşık olduğum kadının trafik kazasında öldüğünu duydum . Dünyam başıma yıkıldı ...