ကိုယ့် ဧကရီ (🌺🌺)

၁🌺🌺

ဘေးဖယ်ကြ ဘေးဖယ်ကြ

အရှင်မင်းကြီး ပြည့်လှည့်မှာမို့ လမ်းပေါ် မထွက်ကြနဲ့

ဖယ်ကြဖယ်ကြ

ရဲမက်တစ်ယောက်ဟာ လမ်းလည်ခေါင်ကို ရှင်းနေစေရန်
ကြိပြီး လမ်းရှင်းနေသည့်

ဟေ့ မဖယ်သေးဘူးလား

မြင်းနင်းခံချင်လို့လား။

အဖြူရောင်ကိုမှ ခပ်ညစ်ညစ်ဖြစ်နေတဲ့ဝတ်စုံကိုဝတ်ထားလျှက်ရှိပြီး
လမ်းပေါ် မှာ ခြင်းလေးထမ်းကာ ဇးသီးထုပ်ထိုးရောင်နေတဲ့ လူငယ်တစ်ယောက်

ထိုရဲ မက်အော်နေတာကို ရပ်ကြည့်နေခြင်းကြောင့် ရဲမတ်က ငေါက်ငမ်းစွာပြေားလေတယ်

ဟေ့

ဘာကြောင်နေတာလဲ

အရှင်မင်း ကြီး လာတော့မယ် မြန်မြန်မသွားသေးဘူးလား

ဘေးဖယ်

အာ့

ရဲမက်က တွန်းလိုက်တာကြောင့် ထိုကောင်လေးက မြေပေါ်မှာ ပုံရက်သား

လွယ်ထားသည့် စီးသီးထုတ်ထိုးလေးတွေက မြေပေါ်မှာ ပြန့်လျှက်သား

ဟင့်

သွားပါပြီ ငါ့ဟာလေးတွေတော့

တစ်ချို့လူတွေကတော့ ဘေးမှာ ကပ်ပြီး ထိုကောင်လေးကို သနားသလို ကြည့်နေကြတယ် တိုးတိတိုးတိနဲ့လဲ ပြေားနေကြသေးသည်

ဒီဟာလေး။ရူးနေတာများလား

မင်းမြန်မြန်ထ မဟုတ်ရင် ကြိမ်ဒဏ်ပေးခံရတော့မယ်

သွားသွား။

ဒေါသထွက်နေသည့် ရဲမက်က ထိုကောင်လေးအား ခြေထောက်တွေနဲ့ ကန်ကြောက်နေတယ်

ထိုချိန် ရုတ်တရပ် အဝေးလွှင့်သွားတဲ့ ရဲမက်ကြောင့် ဘေးနားကလူတွေ မှာပါးစပ်ဟောင်းသား နှင့်

အမဲရောင် ဝတ်စုံကိုသာ ဝတ်ဆင်ထားပြီး ပိတ်စနှင့် မျက်နှာ တစ်ဝက်အုပ်ထားပြီး လက်မှ ဓါးတစ်ချောင်းကို ကိုင်ကာ ကောင်းကင်ကနေဆင်းသက်လာတဲ့ ထိုလူ အဝေးကနေတောင် ထိုရဲမက်ကို လွှင့်သွားအောင်လုပ်နိုင်သည့်ကြောင့် အားလုံးက။အံဩနေကြသည်