part 05

50 4 0
                                    

გამარჯობათ ბიჭებო. როგორ ხართ? მიესალმა განი. ოთხ ერთმანეთის მიყოლებით მუხლებზე დამდგარ ახალგაზრდას, რომლებსაც მცველები ადგნენ თავზე.

- რა გინდათ ჩვენგან? გაბედა ერთმა და ხმა ამოიღო.

- მალე მიხვდებით ღიმილით უპასუხა განმა.

- იცით მე ვინ ვარ? კითხვა შეუბრუნა განმა.

- არა საიდან უნდა ვიცოდეთ? შეუღრინა კუნთიანმა. რომელსაც ბიგისგან მოხვდა თავში. -არ გინდა ბიგ ჯერ არა! განმა გაიღიმა.

-მართალია საიდან უნდა მიცნობდეთ? მაგრამ ახლა ისე გამიცნობთ მთელი ცხოვრება არ დაგავიწყდებათ. გაბრაზებული ტონით უთხრა განმა და სილა გაარტყა კუნთიანს. -შენ ტიმი ხარ არა ნაძირალავ? შეუღრინა განმა.

- ვინ ხარ და რა ჯანდაბა გინდა ნაბიჭვარო? იღრიალა კუნთიანმა. ოთხ შორის გაბედული მარტო ტიმი იყო დანარჩენებს თავი ჩაექინდრათ და ხმას არ იღებდნდნენ.

- როგორც გატყობ შენ ყველაზე გაბედული ხარ. მომწონს. ვეგასს თუ იცნობ უნივერსიტეტში სწავლობს შენთან ერთად.

- იმ პიდარასტს. ჰაჰა კი მერე?

- გუშინ რაც გააკეთე ის თუ გახსოვს?

- მოიცა ვეგასს იცნობ? ნერვიულად იკითხა ტიმმა.

- კი, ის ჩემი შვილია. ტიმმა სამ ამხანაგს გადახედა.

- თქვენ ჩემს შვილს საშინლად მოექეცით და გეგონათ ეს შეგრჩებოდათ. რაც დაგემართებათ თქვენს თავებს დააბრალეთ.

- გთხოვთ არ გინდათ დაგვინდეთ. ამას აღარ ვიზამთ. არ გააკეთოთ არაფერი. აყაყანდნენ ოთხივე.

- ჩემი შვილისთვის რომ არ მიესწროთ სამუდამოდ დაუნგრევდით ცხოვრებას. ამიტომ უნდა აანაზღაუროთ. განი სკამზე ჩამოჯდა სანახაობის საყურებლად. მცველებმა ოთხივეს ტანსაცმელი გააძრეს.ხელებით ჩამოკიდეს და წვრილი ჯოხით დაუწყეს მთელი ძალით გაწკეპვლა. ყვიროდნენ, ტიროდნენ, შველას ითხოვდნენ, მაგრამ არავინ ჩერდებოდა. - ჩემმა შვილმაც გთხოვათ დაგენებებინათ თავი, მაგრამ ეს არ გააკეთეთ, ამიტომ საკუთარ თავებს დააბრალეთ.

დარჩი ჩემთანWhere stories live. Discover now