" ပတ္ေဆာင္းဟြန္း! ျပန္ေပး!! "
ဖတ္လက္စစာအုပ္ကိုဆြဲယူေျပးသြားတဲ့ ပတ္ေဆာင္းဟြန္းက တကယ္ကိုတစ္ခုခုပဲ။ ကိုယ့္ဘာသာေက်ာင္းပိတ္ရက္မို႔ ေအးေဆးထိုင္ရင္းစာဖတ္မည္ၾကည့္ေတာ့ အႏွောင့္အယွက္လာေပးေသာ ေဆာင္းဟြန္းေနာက္သို႔ ေအာ္ဟစ္ၿပီးေျပးလိုက္ရျပန္သည္။
" ရေအာင္လာယူေလ အေသးေလးရဲ႕ "
က်န္တာထက္ ကိုယ့္ခႏၶာကိုယ္ကိုထိပါးလာလွ်င္ ၿငိမ္မခံတတ္သူမို႔ ေဒါသကပို၍ပင္ထြက္လာရသည္။
" ျပန္ေပးလို႔ေျပာေနတယ္ အ႐ူးေကာင္ "
" ငါ့ကိုသခၤ်ာကူတြက္ေပးမွ ျပန္ေပးမယ္ "
" အခု ငါ့ကိုလာၿခိမ္းေျခာက္ေနတာလား "
" မသိဘူး၊ တစ္ပုဒ္ေလာက္ပဲကူတြက္ေပးလို႔မရဘူးလား ငါ တကယ္မတြက္တတ္ေတာ့လို႔ "
" ငါက ဘာလို႔ မင္းကိုကူညီရမွာလဲ "
" ရတယ္ေလ အဲ့ဒါဆိုလည္း မင္းစာအုပ္ကိုျပန္မယူနဲ႕ေတာ့ေပါ့ "
" ဟာကြာ တကယ္ပဲ၊ ေအး တစ္ပုဒ္ပဲတြက္ေပးမွာေနာ္ တစ္ပုဒ္ပဲ "
လိုခ်င္တာရသည္ႏွင့္ စပ္ၿဖီးၿဖီးမ်က္ႏွာကျပန္ေပၚလာကာ စာအုပ္ကို မ်က္ႏွာဆီသို႔ပစ္ေပးေလသည္။ ေရွ႕မၾကည့္ေနာက္မၾကည့္လုပ္တတ္လြန္းေသာ ေဆာင္းဟြန္းေၾကာင့္ ထလုပ္ခ်င္ေသာ္ျငား ျပႆနာထပ္မတက္ခ်င္ေတာ့၍ လက္သီးသာဆုပ္ရင္း စာအုပ္ကိုဖြင့္လိုက္ရသည္။
" နံပါတ္ ၄ ပုစ္ဆာေနာ္၊ တြက္ၿပီးရင္ ငါ့ကိုေျပာ စာအုပ္ျပန္ေပးမယ္ "
" အလကား ငပ်င္းေကာင္ "
" မင္းေျပာတာ ငါၾကားတယ္ေနာ္ "
ဆိုဖာခုံတြင္ပ်င္းရိစြာထိုင္ရင္း ဆရာႀကီးစတိုင္လ္ဖမ္းေနေသာ ေဆာင္းဟြန္းအား ဂ်ယ္ယြန္းလ်စ္လ်ဴရႈ၍သာ သူေျပာေသာပုစ္ဆာကို တြက္ေပးလိုက္ေတာ့သည္။
သူငယ္ခ်င္းျဖစ္႐ုံမက အိမ္နီးခ်င္းလည္းျဖစ္ေနေသးသည္က စိတ္ရႈပ္စရာမ်ားထဲကတစ္ခုပင္။ ယခုလည္း ဂ်ယ္ယြန္းမိဘေတြေရာ ေဆာင္းဟြန္းမိဘေတြပါ ခရီးသြားၾက၍ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္သာ ေက်ာင္းတက္ရမည္ျဖစ္၍ မလိုက္ရဘဲ က်န္ေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုထက္ပိုဆိုးသည္က ဂ်ယ္ယြန္းကို မိဘမ်ားက တစ္ေယာက္တည္းက်န္ေနမည္ကို စိတ္မခ်၍ ေဆာင္းဟြန္းအိမ္တြင္ ေနခိုင္းခဲ့ျခင္းပင္။ အခုေတာ့ တစ္ေယာက္တည္းေနရသည္ထက္ပင္ဆိုးစြာ ရန္သူႏွင့္တစ္အိမ္တည္းတြင္ ေနေနရေတာ့သည္။
ESTÁS LEYENDO
𝗠𝗼𝗿𝗲 𝗧𝗵𝗮𝗻 𝗛𝗮𝘁𝗲 || 𝗦𝗨𝗡𝗚𝗝𝗔𝗞𝗘 ||
Fanfic𝗣𝗮𝗿𝗸 𝗦𝘂𝗻𝗴𝗛𝗼𝗼𝗻 × 𝗦𝗶𝗺 𝗝𝗮𝗲𝘆𝘂𝗻 𝗪𝗿𝗶𝘁𝘁𝗲𝗻 𝗶𝗻 𝗕𝘂𝗿𝗺𝗲𝘀𝗲 [𝗧𝗿𝗮𝗻𝘀𝗹𝗮𝘁𝗶𝗼𝗻 𝗕𝗼𝗼𝗸 - 𝟭]
