ACI TATLI

8

♡♡♡♡
*jimin & Taehyung *

Jimin:
Simdi
Yata yata buyuttugun
O gotunu kaldiriyorsun
Yataktan
Çıkıyorsun
Ve suga nin gitmesini
Engelliyorsun
1 saatin var taehyung
Saat on ikide ucagi var
1 saat sonra seninle suga yi yanyana göreceğim
Ne yap ne et
Gitmesine engel
OL!!!!
23:00 ✔

Görüldügü saat 23:45✔✔

Taehyung:

Yaziyor.,

Taehyung cevrim dışı

♡♡♡♡♡
*suga'dan *

Durup dururken dolan gözlerim,başımi öne eğişim ,titreyen sesim,kimseyle konuşmak istemeyişim,bu defa çok ama çok saglam tükenmiştim, tüketmiştik birbirimizi .Hayatin bizlere öğrettiği ilk ve son şey aşk'tı .öğretirken yada öğrenirken cok mu zordu da bize bu bilgi verilmedi ,çok mu zordu da "çok seven kavuşamaz "demediler bizlere.
Yaşam la ölüm arasinda küçük, görünmez bir çizgi var derlerdi,öyleymiş ama benim yaşantımda ölmeden önce ruhum, bedenim herseyim tükenmişti ,yaşayan bir ölüydüm, şaka degil gercekten de yaşayan bir ölüydüm, inanmiycaksiniz ama anlatayim .
Taehyung u ilk gördüğüm de başını belaya sokmuştu, zannimca üniversitenin ikinci yılının ortasiydi yada  üçüncü yılıydı, izlediniz mi bilmem ama Aamir Khan filmi peekay varya, hani orda bir sahne var Pk adamin donunu bozuk görünce duzeltip adamin ters ters bakmasiyla yalnis yaptigini anlayip geri adamin g*otune geri sokmasi gibi ,iste bizim daha dogrusu benim taehyung um da biraz degsisik eli ayagi durmayan hiperaktif bir sevdigim oldugu icin filmin o sahnesinin aynisini yapmis ve tahmin edersiniz ki pesine sürüsüyle adam takılmış kurtulmak içinde beni duvara yapıştırıp dudaklarima kapanmıştı, dedim anam noluyo ,benim gözlerim fal taşı gibi acilmisti , ilk öpücüğümü o şekilde gitmişti anlayacaginiz pisman miyim asla degilim guzel günlerimiz oldu hersey güzel gidiyordu kisa bir süre sonra sevgili olmuştuk ,ailesi öğrendiklerinde tepki vermemişlerdi yada biz öyle zannetmiştik, annesi yoktu zaten babasi da gerçek yüzünü benim en önemli günlerimden bir gün önce göstermişti, o maç benim için gerçekten önemliydi direktörler beğenirlerse bir kaç kisiyi Avrupa 'da NBA 'e götürüp en iyi takimda lisanslari başlayacaktı, " o boyla nasil olur demeyin ,ne demisler boy degil islevi önemli  ,yalnisa da cekmiyin normal boyumdan bahsediyorum " heyecanlıydım hersey guzel gidiyordu taki babasının bir sürü adam tutturup beni antireman çıkışı dövdürmesi ve sol kolumun sakat kalması gibi ,adamların ne söylemleri bitiyordu nede attıkları tekme tokatları bitiyordu ,sonra polis siren sesi duyuldu sokağın ortasinda başımdaki adamlarin kaşısından sonra yanima sari kafali benim boylarım da bir kişi yanaştı ,"kusura bakma dayak yedigini gördüğümde ayiramadim aklima ilk gelen seyi yani telefondan polis siren sesi acip kaçmalarını sagladim" dedi ve bu sayede hayatimi kurtaran jiminle de tanışmış olmuştuk, sonrasi taehyung ,jimin ,ben,seokjin cok iyi arkadasalar olmuştuk ,o sıralarda ameliyat olmam gerekmisti bir suru hastane doktor gezmistik jiminle beraber ona da tembih etmistim asla ve asla ne taehyung ne seokjin öğrenmeyecekti ve ameliyatim icin gerekli hastaneyi ve parayi jimin in babasi ödemişti ben ne kadar çabalarsam çabalayayım taehyung un babasi bir sekilde mani oluyordu jimin de sinirlenip babasiyla konusup halletmişti canim dostum elinden geleni yapmisti ama uzun süre zarfi geçtiği icin omzumu mahvolmus ve lisans a giremeden hayallerim mahvolmuştu, olsun dedim taehyung varsa herşeyi hallederim dedim yeterki o olsun ameliyat yaklastikca korkularım çoğalmıştı bir degil iki degil tami tamina uc ameliyat gerceklesmesi gerekiyordu hepsi de zorlayacak bir ameliyatti taehyung a söylememiştim ameliyat olmak için yurt dışına gidecegimi jimin herseyi ayarlamıştı ne olur ne olmaz diye taaehyung dan ayrilmayi plânlamıştım gelince ,herşeyi anlatip unutup evlenelim yeni hayata baslayalim diyecektim ama gördüğüm manzara sonrasıyla hayatim bana yine oyun oynamıştı ,hic bir istegim yerine gelmiyordu soobin le taehyung u el ele tutuşurken görmüştüm ve buda bizim iyice bitirmemize yol almisti ,o gun gibi gözlerim doldu inanamiycaksiniz dun gece imzayi attigimi duyurmuştum ve bir hafta icinde gelin mesajini aldiktan sonra hiç beklemek istemedigim icin mesaj la bugun çıkıp yarin orda olacağımı söylemiştim hemen kabul etmişlerdi ve suan da tam olarak Kore Seul Havalimanin da uçağım'ı bekliyordum herseyi geride birakmak istiyordum ne kadar bırakabilirsem işte, gideceğimi sadece jimin e haber vermiştim aglayip yalvarmıştı gitme hersey duzelir sen gidersen ben şef bozuntusuyla nasil bas ederim diyordu ,ah unutmadan birde o vardi hakikatli adammis gecen gece jimin e mesaj attigim da jimin in halinden anlayip bana getirmisti ,aramizda kalsin ama gercekten jimin le sef'i yakistirmistim ,hicte jimin in bize anlattigi kadar gaddar bir insana benzemiyordu ,onada tesekkur borcluyum iyice ve guzelce düşünmemi ve dogru karari vermemi tembihleyip iyi dileklerinde bulunmuştu, jimin şanslı bence sef i duyarli birine benzetmiştim ama hala neden jimin e bu kadar eziyet ettigini ve en son soyledigi " sen acı verecek kadar güzelsin "dedigini anlamis degildim .
Düşüncelerimden ayrilimam icin anons yapılmasıyla kendime geldim ,benim binecegim uçağın anons u yapiliyordu ,aceba dedim aceba kucuk bir ihtimal gitme der mi benimle kal herseye seninle varim demek icin havaalani kapisindan gelirmi diye son bir kez kafami çevirip bakmak istedim alti yedi senelik sevdigim di istedim, bir an once kapidan gitmeden görmek istedim ama görememiş olabilirdim.. Gördüğüm tek sey "exit ," den ve beyaz yarisindan kirmizi seritli sürgülü kapıyla goz göze gelmiştim .
Hayat cok guzel ders vermişti bende o dersten sıfır alarak kalmıştım... ayaklarim gitmem için hareket ederken biletimi verip gecis salonundan gectim ucaga binilecek koridorda yürümeye basladim ,bitmisti ,bitmiştim ,bitmiştik....