RUNNING AFTER FOREVER [COMPLETED ONESHOT]

RAF.3

Nagising ako sa hospital ng gabing iyon. Nagka heart atack ako sabi ng doktor. Pero mabilis din ako'ng naka recover.

Ilang araw lang at naka labas na ako. Hindi naka rating sa banda ang tungkol sa nangyayari sa akin gaya ng bilin ko.

Hanggang sa nagkaroon pa ako ng ilan pa'ng consecutive Heart atacks. And it makes my conditon worst than before.

"Ikakasal na si Reymond ahh. Invited daw lahat. Invited ka din daw teh." -- isa'ng umaga na kuwento ni THOR habang nag titimpla siya ng kape.. Patay malisiya lang ako. Pero pinapakinggan ko naman talaga ang sinasabi niya. And Gód knows how much I hold my tears back

Kumalabog ang dib-dib ko at kumirot ang puso ko.

Ito na yata ang pinaka nakaka takot at ang pinaka masakit sa lahat ng mangyayari.

Ang tuluya'ng mawalan ng pag asa sa kanya. Pocker face as usual ang drama ko. Oo umamin ako ng nararamdaman ko year ago sa kanilang lahat. Pero pinahayag ko din na naka move on na ako. Yan din ang alam ng lahat..

Mahal na mahal ko parin siya. Mahal na mahal at ako lang ang nakaka alam noon..

"Edi mabuti." -- sagot ko habang nag lalaro sa Cellphone.. Stable ako pero nahihirapan ako'ng huminga.. Ang hirap. Kelangan daw ako'ng ma operahan. But I doubt if I can ever survive..

"He wants you to be his wedding Singer. Kung okay lang daw. Pero kung hindi mo kaya., just tell me. Ako'ng bahala na gumawa ng reason.." -- aniya..

Wow.. Ako pa ang kakanta sa kasal? I'm glad.. Pero ang sakit.. I'm happy for him but this is so damn hell of a painfull..!

"Kelan daw ba ang kasal?" -- I asked. I tried my best not to strugle.

"Two weeks from now ate.." -- sabi niya sabay upo sa silya at nag palaman ng tinapay at kumagat dito..

"Mmmmmmkay.. Tell him I will." -- sabi ko nalang. Ayaw ko'ng makita nila ang totoo.

"You sure you can make it?" -- tanong ni mama na noon ay nag hihimay ng sitaw sa mesa katapat ni Thor..

"Oo naman ma.. Kakanta lang naman ako. Di ako sasayaw. I can make it." -- I said.

Ang O.A nila. Masasaktan ako Oo. Pero okay lang. Atleast I can have a final glimpse of him being the last minutes of him being a bachelor.

Isa pa, ang ganda'ng regalo nito sa akin. At the end of this month is my birthday...

Ang galing di'ba?

Yeah.. This is so damn hurt..

Wedding day..

"Gondoh! Sure ka ba'teh na wedding singer ka at hindi bride? Your stunning!" -- sabi ni Osang. Friend ko'ng bakla na wedding singer din slash make up artist slash mason. Multi tasking yan kahit na bakla yan.. At dahil friend ko yan, sinusuportahan ako niyan sa lahat ng disisyon ko at ganoon din ako sa kanya..

"Thanks Osang.. Bestfriend nga talaga kita! Wag ka mag alala, wala ako'ng balak pumapel. Kakanta lang talaga ako kahit alam ko'ng mas maganda pa ako sa bride.. Tapos nun gora na ang lola mo!"-- sabi ko. Yun ang totoo. Pinapa sigla ko ang boses ko para hindi masyado'ng masakit. Para hindi halata. Para okay ang lahat.

Maya-maya pa, narinig namin ang wedding organizer na mag sisimula na daw ang weddíng so we positioned our selves and the wedding begin.

Kung nasaan ka
Sana ay naroon ako

Sa wakas dumating na ang pinaka hihintay na araw niya. Masaya ako kahit hindi siya ikakasal sa akin.

Ito din ang huling araw na makikita ko siya in his bachelor state. Mamaya, kasal na siya. Mamaya, may better half na siya..