නහය හාරගෙන යන බෙහෙත් සැර නිසා බනී ට දැනුණේ ඔළුව පැළෙන්න එනවා වගේ වෙද්දී තවත් ඉවසන්න බැරි තරම් කදුළුත් බර වැඩි වෙද්දී හොස්පිට්ල් බෙඩ් එකෙන් ඔළුව තියන් ඉකිගහන්න ගත්තා.
"ඔයා කිව්වට මන් කොහොමද ඉන්නෙ කියන්නකෝ...."
"මාව දාලා යනවා කියලා දැන දැන මන් කොහොමද ඉවසන් ඉන්නේ...."
"යන තැනක මාවත් අරන් යන්න දෙවියනේ....ඔයා නැති ජීවිතයක් ගැන මට හිතාගන්නවත් බෑ...."
"හැමදාම වගේ මාව බලාගන්න ඔයා නැතිකොට කොහොමද දරාගන්නෙ මන්...කවුද මාව බලාගන්නේ...."
"doctor ලට වැරදිලා ඇති නේද... මගේ මැණිකට මොකුත් වෙන්නේ නෑ...."
"මේ හැමදේම මගේ වැරදි... මට ඔයා ගැන හිතන්න තිබුණා මීට වඩා...."
බලාපොරොත්තුවක්වත් නැතිකම නිසා දැනුණ වේදනාවත් එක්ක බනී ගේ ඇඩිල්ල ටිකෙන් ටික වැඩි උණා.
බනීගේ එක අතක් අල්ලන් හිටපු ඒ සීතල අතෙන් බනී ගේ අත මිරිකෙද්දී අනිත් අත බනී ගේ කෙස් අතර එහෙ මෙහෙ ගියා.....
"මැණික....ඔයා ඔහොම අඬද්දි මන් කොහොමද කියන්නකෝ හිත හදන් යන්නෙ...."
අද නැතත් කවදා හරි මේ ගමන යන්න ඕනා නේද....
අනික ඔයා මට පොරොන්දු උණා නේද...ඔයා මෙහෙම දුර්වල වෙනකොට මන් කොහොමද විස්වාස කරන්නේ ඔයාව...
ඇඬුවාම හැමදේම හරියනවා නම් මන් ඔයාට අඬන්න දෙනවා බබා...ඒත් එහෙම නෑනෙ....
කෝ නැගිටලා මන් දිහා බලන්නකෝ....මට දෙන්න දෙයක් තියෙනවා ඔයාට"
තවත් අකීකරු වෙන්න බැරි කමට ඔළුව උස්සපු බනී හිස් බැල්මකින් බලන් හිටියා....
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"මොනවාද මමා....ඔයාට වඩා වැදගත් මොනවාද මට.."
බනී දිහා බලන් හිටපු ඒ මලානික ඇස් දිලිසුණා. ජීවිතේ ගැනවත් බලාපොරොත්තුවක් නැති උනත් ඒ ඇස් බලාපොරොත්තු සහගතව දිලිසුණා....
"ලොකර් එක අරින්න පුතේ...."
මමා කිව්වේ නැගිටින්න හදන ගමන් වෙද්දී බනී ඉක්මනින් ම නැගිටලා පහසු විදිහට බෙඩ් එක හදලා දුන්නා.ඒ තප්පරෙටත් වේදනාව නිසා ඒ මූන කළුවෙනවා දැක්ක බනී ගේ හදවත ආයිමත් කඩන් වැටුණත් නැගිටලා ලොකර් එක ළඟට ගියේ ඇඩුවට කිසි දෙයක් වෙනස් වෙන්නේ නෑ කියන ඇත්ත අමාරුවෙන් පිළිගන්න උත්සාහ කරන ගමන්...
YOU ARE READING
💚 𝙎𝙊 𝙄 𝙒𝙄𝙇𝙇 𝙎𝙏𝙊𝙋 ❤️ 𝚈𝙸𝚉𝙷𝙰𝙽 - Complete -
Fanfiction"ඉතිං....එබැවින් නවතීමී.... හදින් පිටමං.....නොකරමී...." 🥀 මවා අහස 🥀එපා තරු 🥀මට දෙන්න 🥀නුඹ කළුවරේ🥀හිඳි නම්.. ඒ ඇස්....ඒ ඇස් ඇරලා මන් දිහා බලනකං මං තාමත් බලන් ඉන්නවා.... කාගෙ කවුද ,කොහෙන් ආවද ,මොකට ආවද නොදන්න එයා..... ඇස්...
