Ziek.

5 jaar geleden.

11 April 2010, Attractie- & Vakantiepark Slagharen.
Zahraa was met haar tweelingzus en een paar vriendinnen gaan logeren in Slagharen. Onderweg naar het Attractiepark moesten we vaak stoppen om te plassen, het leek wel of Zahraa tien liter cola had gedronken! In de auto had Zahraa het bloedheet en was heel dorstig, tot gevolg daarvan kreeg ze een droge mond. Nou het was een zonnige dag, gister avond waren we aangekomen in het park. We rende in de ochtend meteen het park in. Het was super gezellig. We waren in bijna alle attracties geweest! Na het avondmaal waren we van plan om naar het zwembad te gaan. We liepen rond acht uur met z'n alle richting het zwembad. Iedereen kleedde zich om, we hadden onze mooiste bikini's meegenomen. We zwommen, gingen van de glijbaan, maakten bommetjes in het water etc. Tot Zahraa zich een beetje duizelig voelde.. De moeder van een vriendin van Zahraa had Zahraa aan de kant gezet. Op een gegeven moment moet Zahraa kotsen. Ze besloten Zahraa terug te brengen naar het huisje, gelukkig was ze niet alleen. De oma van haar vriendin was ook in het huisje. Ze verzorgde Zahraa goed, totdat Zahraa flauwviel.. De oma van haar vriendin heeft Suikerziekte en dacht dat haar bloedsuiker te laag was en begin dextrose te proppen in haar mond. Maar eigenlijk was haar bloedsuiker niet laag.. Het was ontzettend hoog! Maar Zahraa kwam even bij, na een poosje viel ze weer flauw. Oma had 112 gebeld. De moeder van haar vriendin was inmiddels al gekomen. Zahraa werd met spoed gebracht naar Het Ropcke Zweers Ziekenhuis in Hardenberg.
Ze werd daar opgenomen voor een dag of twee, ondertussen waren haar ouders met spoed gebeld en waren ze meteen gekomen. Na twee dagen werd Zahraa overgeplaatst naar het AMC Ziekenhuis in Amsterdam. Ze kreeg te horen dat ze Diabetes Type 1 had. Met veel tranen konden Zahraa en haar ouders het niet geloven. Haar tweelingzus mocht nog niet naar langskomen, ze logeerde een paar dagen bij Zahraa's lievelings tante. Dina huilde en huilde omdat ze haar zus niet kon zien. Haar kleinere broertje die toen destijds vier jaar was snapte er helemaal niks van!
Een dag later kwam Dina op bezoek in het ziekenhuis. Zahraa was super blij! Ondertussen kwamen er in die twee weken veel bezoek van vriendinnen, buren, familie etc. Zahraa was helemaal opgeknapt! Ze moest van haar Diabetes verpleegkunde nog twee dagen thuis rusten en daarna mocht ze op één voorwaarde naar school. Ze moet van haar dokter ongeveer zeven keer per dag bloed prikken in haar vinger & insuline spuiten in haar buik, been of billen. Als dat goed ging mocht ze naar school!
Iedereen was blij om haar te zien. Ze deden die dag geen schoolwerk maar deden alleen maar leuke spelletjes! Zahraa had een hele lieve juf, juf Marjo.
Iedereen accepteerde dat Zahraa eenmaal een chronische ziekte had, niemand lachte haar uit. Als dat zo was hadden ze geen respect en moesten ze naar de directie.
Zahraa had wel het gevoel dat ze anders was dan de andere..